Έκλεισαν έξι μεγάλα εργοστάσια σε δύο χρόνια λόγω ακριβής ενέργειας
Όταν τη δεκαετία του 1970 το εργοστάσιο κώνων κλωστοϋφαντουργίας της ΕΒΙΕΝ ξεκινούσε να λειτουργεί, αποτελούσε παράδειγμα της μεγάλης εκβιομηχάνισης της Θεσσαλονίκης και συνολικά της Βόρειας Ελλάδας, περίοδος που είχε ξεκινήσει ουσιαστικά το 1964 με τη λειτουργία του διυλιστηρίου της Esso – Pappas στην πόλη και τερματίστηκε στην πραγματικότητα τη δεκαετία του 1980 με τη μεγάλη αποβιομηχάνιση της χώρας.
Σχεδόν πέντε δεκαετίες μετά η Sonoco Hellas, όπως μετονομάστηκε η ΕΒΙΕΝ όταν το 1998 εξαγοράστηκε από τον αμερικανικό κολοσσό Sonoco Alcore, έρχεται να προστεθεί δυστυχώς στον μακρύ κατάλογο των «λουκέτων» που μετράει ο βιομηχανικός κλάδος της Ελλάδας.
«Better packaging, better life» (δηλαδή, καλύτερη συσκευασία, καλύτερη ζωή) είναι ένα από τα μότο της Sonoco, κάτι πάντως που δεν ισχύει πια για τους εργαζομένους της εταιρείας στην Ελλάδα.
Η απόφαση για το κλείσιμο της χαρτοποιίας Sonoco Hellas ήρθε πριν καν περάσει μία εβδομάδα από το «λουκέτο» στην υαλουργία «Γιούλα» και ενώ το 2023 προηγήθηκε το κλείσιμο ακόμη τεσσάρων εργοστασίων, αυτών της Tupperware στη Θήβα, της Reckitt Benckiser στο Βασιλικό Χαλκίδας και των μονάδων της Crown Can Hellas σε Πάτρα και Κόρινθο.
Ακολούθησε λίγες ημέρες αργότερα το λουκέτο και οι απολύσεις στους εναπομείναντες εργαζόμενους(120) της κλωστοϋφαντουργίας Βαρβαρέσος, από τις πιο ιστορικές επιχειρήσεις του κλάδου με έδρα στη Νάουσα.
Το Μάρτιο του 2025 έκλεισε επίσης και “Polisan Hellas” στην ΒΙ.ΠΕ. του Βόλου, με αποτέλεσμα 52 εργαζόμενοι να οδηγηθούν στο ταμείο ανεργίας.
Βασικό ρόλο στην αποβιομηχάνιση της χώρας διαδραμάτισε το υψηλό ενεργειακό κόστος – ελέω ΑΠΕ – σε ενεργοβόρες κυρίως βιομηχανίες οι οποίες πολλές φορές αν και επενδύουν σε αυτοπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, δεν μπορούν να συνδεθούν στο δίκτυο λόγω έλλειψης χωρητικότητας αυτού.
