Η απεγνωσμένη προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να «μπαζώσει» και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σκοντάφτει στην αποφασιστικότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο, στέλνοντας στο σκαμνί ακόμη και τα πολιτικά πρόσωπα (υπουργοί, κ.λπ.) που ενέχονται.
- Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη, «κυριακάτικη δημοκρατία»
Το κλείσιμο του οργανισμού και η μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων του για την καταβολή των αγροτικών επιδοτήσεων στην ΑΑΔΕ, όπως αποφασίστηκε στη σύσκεψη υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έχει προκαλέσει ήδη τις πρώτες έντονες αντιδράσεις, καθώς θεωρείται ότι έτσι η κυβέρνηση πάει να σβήσει τα ίχνη και να ξεπλύνει τις ευθύνες για τα δικά της πεπραγμένα κατά την τελευταία εξαετία.
Το σκάνδαλο υπολογίζεται μάλιστα πολύ μεγαλύτερο από όσο εμφανίζεται μέχρι στιγμής, καθώς, εκτός από την οικονομική διάσταση «μαμούθ», απλώνεται σε βάθος χρόνου, εμπλέκονται πολλές πολιτικές ηγεσίες διαφορετικών περιόδων, η διαφθορά διαχέεται σε ποικίλες κατευθύνσεις, ενώ ισχυρά και γνωστά πρόσωπα του επιχειρηματικού στερεώματος, έχοντας «μυριστεί» μεγάλα και εύκολα κέρδη, έσπευσαν να «επενδύσουν» (και) στον χώρο αυτόν.
Το φαγοπότι
Σύμφωνα με πολύ καλούς γνώστες των αγροτικών υποθέσεων, το φαγοπότι πηγαίνει πολύ πίσω, αλλά ειδικά μετά το 2019 τα πράγματα ξεχείλωσαν επικίνδυνα. Από τότε, όπως προκύπτει, αυξήθηκαν κατακόρυφα τα ποσά των ενισχύσεων που μοιράζονταν με αυτά τα, αν μη τι άλλο, προβληματικά έως σκανδαλώδη κριτήρια. Αυτό είχε και ως αποτέλεσμα σε περιοχές ολόκληρες, όπως η Κρήτη, τα ζώα που δηλώνονταν για να παίρνουν τις ψεύτικες επιδοτήσεις να είναι καταφανώς πολλαπλάσια από τον πραγματικό αριθμό τους. Για την Κρήτη, επίσης, μια από τις πιο γλαφυρές δηλώσεις είχε κάνει από τις αρχές του 2000 ο τότε υφυπουργός Γεωργίας Βαγγ. Αργύρης, λέγοντας ότι «αν ίσχυαν όλα τα στρέμματα που δηλώνονται και επιδοτούνται, τότε η Κρήτη θα πρέπει να είναι τριώροφη ή να εκτείνεται μέχρι τη Λιβύη».
Στην παρούσα φάση η Ευρωπαία εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι, που κατά το «Politico» δέχτηκε μέχρι και απειλές για να σταματήσει την έρευνα, δηλώνει αποφασισμένη να τα κάνει μαζί με τους συνεργάτες της όλα φύλλο και φτερό. Αρμόδιοι ελεγκτές έχουν αρχίσει να ψάχνουν, σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», τις κινήσεις λογαριασμών των προσώπων που συνδέονται με την υπόθεση, επιχειρώντας να βρουν την άκρη του νήματος και του χρήματος. Δισεκατομμύρια ευρώ είναι τα κονδύλια που συνολικά έχουν δοθεί, σε όλη αυτή τη διαδρομή, από τα ευρωπαϊκά ταμεία για τις επιδοτήσεις και ένα σημαντικό τμήμα από αυτά έχει διοχετευτεί στα λεγόμενα «εικονικά βοσκοτόπια».
Ορισμένα δε από αυτά λέγεται ότι καταλαμβάνουν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα. Στο πλαίσιο αυτό έχει τεθεί στο μικροσκόπιο και ένα «έμβασμα», προερχόμενο από χώρα του εξωτερικού, ύψους περίπου 1.500.000 ευρώ, συνδεόμενο με πολιτικό πρόσωπο και κατά τις ίδιες πηγές ερευνάται κατά πόσο -αν και νομότυπο- μπορεί να συσχετίζεται έστω και πλάγια με την όζουσα αυτή υπόθεση και με ευθείες ή «τριγωνικές» συναλλαγές. Στο στόχαστρο των Αρχών βρίσκονται μέσω όλη αυτής της έρευνας και δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα της επιχειρηματικής ζωής του τόπου που δραστηριοποιήθηκαν επενδύοντας στον τομέα αυτής της αγοράς τα τελευταία χρόνια.
Υστερα από τις τελευταίες εξελίξεις είναι έντονη η ανησυχία που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου και στο αμιγώς πολιτικό επίπεδο. Σύμφωνα με έρχονται στο φως, το κουβάρι των αλλεπάλληλων αλλαγών στην ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως και οι συνεχείς αποκεφαλισμοί των προέδρων του ΟΠΕΚΕΠΕ, αποκτά άλλη διάσταση. Εκ των πραγμάτων, πάντως, στο κάδρο της έρευνας τίθενται όλοι οι υπουργοί που πέρασαν από την οδό Αχαρνών στην πλατεία Βάθη και οι οποίοι κατά σειρά είναι οι Μάκης Βορίδης, Σπήλιος Λιβανός, Γιώργος Γεωργαντάς, Λευτέρης Αυγενάκης και ο νυν Κώστας Τσιάρας.
Στο ίδιο πλαίσιο προστίθενται πλέον νέα ερωτήματα για τις συνθήκες υπό τις οποίες το φθινόπωρο του 2020 παραιτήθηκε ο τότε πρόεδρος του Οργανισμού Γρηγόρης Βάρρας κατόπιν σύγκρουσης με τον κ. Βορίδη. Ο κ. Βάρρας, που είχε αφήσει σαφείς αιχμές για «απομάκρυνσή του από αυτούς που ήθελαν να κάνουν “παιχνίδια”» φεύγοντας από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ανέλαβε (για λόγους που πρέπει να εξηγηθούν) θέση μετακλητού συνεργάτη στο γραφείο διοίκησης και οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη. Ο δε κ. Βορίδης υπό το κράτος έντονης προσωπικής αγωνίας, έσπευσε αυτές τις ημέρες που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου να δηλώσει ότι ουδεμία αρμοδιότητα είχε ως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τους ελέγχους του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Από το 2019 έως σήμερα έχουν διοριστεί συνολικά και έξι διαφορετικές διοικήσεις στον οργανισμό, ενώ ο τελευταίος -και αποπεμφθείς- πρόεδρος Νίκος Σαλάτας επέρριψε δημοσίως ευθύνες στους κ. Αυγενάκη και Γεωργαντά, είπε ανοιχτά ότι «έγιναν κομπίνες» και περιέγραψε το Μαξίμου ως εντολέα της αποπομπής του. Ενδεικτικό του πώς γινόταν το πλιάτσικο είναι μάλιστα το γεγονός ότι σε μία από τις τελευταίες χρονιές, σύμφωνα με πληροφορίες, χρειάστηκε -επειδή το νέο πληροφοριακό σύστημα δεν λειτούργησε- να καταβληθούν τα χρήματα των επιδοτήσεων με ένα… στικάκι που είχε τα δεδομένα του προηγούμενου έτους. Το αποτέλεσμα ήταν να πάρουν χρήματα ακόμη και δικαιούχοι που είχαν όμως πεθάνει από τη μία χρονιά στην άλλη!
Η πρωθυπουργική αγωνία, πάντως, μεγαλώνει εξαιτίας του ορατού πια ενδεχομένου να τεθεί θέμα προανακριτικής επιτροπής μετά τα Τέμπη και για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, τα «σημάδια» για την επερχόμενη θύελλα είχαν φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου πριν από αρκετούς μήνες. Κι αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο βασικός λόγος που, όπως αναφέρουν πηγές με γνώση του παρασκηνίου, αποφασίστηκε στον πρόσφατο ανασχηματισμό η απομάκρυνση του κ. Βορίδη από τη θέση του υπουργού Επικρατείας, προκειμένου να μη βρίσκεται κατά την έκρηξη του σκανδάλου στην «καρδιά» του Μεγάρου Μαξίμου, με όποια αντανάκλαση θα μπορούσε να έχει αυτό στον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη.
Στρέβλωση
Το όλο σκάνδαλο έχει στηριχτεί πάνω στη στρέβλωση με την οποία δημιουργήθηκε από το 1957 με τη Συνθήκη των Ρώμης η τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) για τις ενισχύσεις και τις επιδοτήσεις στον πρωτογενή τομέα, προκειμένου να προωθηθούν τα συμφέροντα των κεντρικών και βόρειων χωρών. Στη σκιά αυτής της στρατηγικής τα επόμενα χρόνια και ανάλογα με τον βαθμό διεύρυνσης οι χώρες του Νότου, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ύστερα από το 1981 αντιμετωπίστηκαν ως οι φτωχοί συγγενείς στην κατανομή των κονδυλίων.
Κι αφού πέρασε -με τα ΜΟΠ- η δεκαετία του 1980, αυτό δεν εμπόδισε των επώαση μιας κολοσσιαίας, «θεσμικού» τύπου, διαφθοράς από την περίοδο της διακυβέρνησης Σημίτη, ο οποίος σκόπιμα «μετέτρεψε» τους γεωπόνους και τους κτηνιάτρους -ενώ ήταν άλλο το επιστημονικό τους έργο- σε λογιστές για να ετοιμάζουν και να υποβάλλουν τους φακέλους με τα δικαιολογητικά και τις εκτάσεις προκειμένου να εκταμιεύονται οι πακτωλοί των ευρωπαϊκών ενισχύσεων.
