Ένα άρθρο που στηλιτεύει τη δυναστική πολιτική και την οικογενειοκρατία στην Ελλάδα, διασύροντας ταυτόχρονα όλο το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας, δημοσίευσε το καθημερινό αμερικανικό διαδικτυακό περιοδικό «The Globalist».
Συντάκτης του άρθρου είναι ο Ντένις Μακσέιν, πρώην Υπουργός Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου και αρμόδιος για την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
The Globalist: Όλα όσα γράφει στο άρθρο του για την Ελλάδα
Πριν από μια δεκαετία, στο αποκορύφωμα της κρίσης της Ευρωζώνης, η Ελλάδα ήταν ο πιο αδύναμος οικονομικός κρίκος της Ευρώπης. Τα τελευταία χρόνια, η χώρα έχει σημειώσει εντυπωσιακή πρόοδο στη βελτίωση της οικονομικής της απόδοσης.
Η παράδοση της δυναστικής πολιτικής
Το βαλκανικό έθνος είχε ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα το 1979 — μόλις πέντε χρόνια μετά την πτώση μιας βάναυσης στρατιωτικής δικτατορίας.
Ωστόσο, ενώ η Ελλάδα άφησε πίσω της τη στρατιωτική κυριαρχία, πάνω από 45 χρόνια αργότερα, δεν έχει ακόμη καταφέρει να αποτινάξει την παράδοση της δυναστικής πολιτικής.
Δείτε τα στοιχεία: Τρεις Παπανδρέου — πατέρας, γιος και εγγονός — έχουν ηγηθεί ελληνικών κυβερνήσεων από την αριστερά, από το 1945.
Δύο Καραμανλήδες κυβέρνησαν από τη δεξιά. Η οικογένεια Μητσοτάκη, με ρίζες στην Κρήτη του 19ου αιώνα, έχει αναδείξει δύο πρωθυπουργούς — συμπεριλαμβανομένου του νυν, του 57χρονου Κυριάκου Μητσοτάκη και της αδερφής του, πρώην δημάρχου Αθηναίων και Υπουργού Εξωτερικών.
Το ευρώ για τη διάσωση;
Η ειδικότητα των πολιτικών φατριών είναι να ανταλλάσσουν χάρες, επενδύσεις και θέσεις εργασίας με ψήφους. Αυτό προφανώς δεν αποτελεί συνταγή για οικονομική αποτελεσματικότητα και επίσης παραβιάζει κατάφωρα κάθε δημοκρατικό πρότυπο διαφάνειας.
Ελπίζοντας ότι θα μεταμόρφωνε την προβληματική οικονομία της χώρας, ήταν ο Κώστας Σημίτης, ένας μεταρρυθμιστής σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός, που προχώρησε στην υιοθέτηση του ευρώ ως νομίσματος της Ελλάδας το 2001.
Ωστόσο, ήταν μια μάταιη ελπίδα ότι η υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος θα μεταμόρφωνε την μη μεταρρυθμισμένη, διεθνώς μη ανταγωνιστική οικονομία της χώρας.
Το 2004, η Ελλάδα φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κέρδισε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Αποκαλύφθηκαν νέες υποδομές και η διπλωματία βελτίωσε τις περιφερειακές σχέσεις.
Δυστυχώς, ο Σημίτης επιδίωξε μεταρρυθμίσεις, αλλά απέφυγε να αμφισβητήσει το σύστημα χρηματοδότησης των κομμάτων που ελέγχεται από πολιτικές οικογένειες.
(ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ/EUROKINISSI)
Μυωπία, διεφθαρμένα ιδανικά και απόλυτη ανικανότητα που κόβει την ανάσα
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-2009 έπληξε σκληρά την Ελλάδα. Ο δημοσιογράφος Γιάννης Παλαιολόγος κατέγραψε την εποχή στο βιβλίο του, «Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή», περιγράφοντας ένα τοπίο «μυωπίας, διεφθαρμένων ιδανικών και απόλυτης ανικανότητας που κόβει την ανάσα».
Μετά το ενδιάμεσο διάστημα με επικεφαλής το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα, το ελληνικό κομματικό σύστημα παρέμεινε κυριαρχούμενο από γνωστά ονόματα.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέτυχαν να δημιουργήσουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις. Η οικονομία παρέμεινε εύθραυστη και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ συνέχισε να υπολείπεται του μεγαλύτερου μέρους της ΕΕ.
Παρά τον πλούτο της Ελλάδας σε παγκοσμίως αναγνωρισμένους οικονομολόγους και επιτυχημένους επαγγελματίες της διασποράς, το εγχώριο επιχειρηματικό περιβάλλον παρέμεινε βυθισμένο στον πελατειακό προσανατολισμό και την αδράνεια.
Μητσοτάκης ο μεταρρυθμιστής;
Το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέστρεψε στην εξουσία και επανεξελέγη το 2023. Η κυβέρνησή του, αν και δημοφιλής σε ορισμένους κύκλους, έχει αντιμετωπίσει σοβαρά ερωτήματα.
Ένα μεγάλο σκάνδαλο ξέσπασε πριν από λίγο καιρό όταν αποκαλύφθηκε ότι το γραφείο του είχε εγκρίνει την παρακολούθηση του αρχηγού του κόμματος της αντιπολίτευσης. Ο αξιωματούχος που επέβλεπε αυτή την επιχείρηση ήταν ο ανιψιός του — υπογραμμίζοντας την επιμονή της δυναστικής διακυβέρνησης.
Εκτροχιασμός από ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα που θα μπορούσε να αποφευχθεί
Τον Φεβρουάριο του 2023, σημειώθηκε τραγωδία όταν μια μετωπική σύγκρουση μεταξύ ενός επιβατικού τρένου και ενός εμπορευματικού τρένου σκότωσε 57 άτομα, κυρίως φοιτητές. Πάνω από 100 τραυματίστηκαν.
Το εμπορικό τρένο μετέφερε επικίνδυνες χημικές ουσίες που δεν δηλώθηκαν, με αποτέλεσμα μια καταστροφική πύρινη σφαίρα. Οι έρευνες αποκάλυψαν ένα εξαιρετικά ξεπερασμένο σύστημα σηματοδότησης.
Ο υπουργός Μεταφορών, γόνος μιας άλλης μεγάλης πολιτικής οικογένειας, παραιτήθηκε, μόνο και μόνο για να επανεκλεγεί λίγους μήνες αργότερα.
(ΚΟΥΤΡΑ ΔΗΜΗΤΡΑ /EUROKINSSI)
Η δημόσια αγανάκτηση ξέσπασε. Περισσότεροι από 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες σε εθνικό επίπεδο. Οι διαδηλωτές απαίτησαν να μάθουν γιατί ένα τέτοιο επικίνδυνο φορτίο είχε μείνει αδήλωτο.
Ταυτόχρονα, στους εργαζόμενους των σιδηροδρόμων είχε νομικά απαγορευτεί να απεργήσουν για λόγους ασφαλείας λόγω προηγούμενης νομοθεσίας.
Αν και τελικά ξεκίνησε κοινοβουλευτική έρευνα το 2025, λίγοι αναμένουν ουσιαστική λογοδοσία.
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία κατηγόρησε δύο υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης για «ποινικά αδικήματα».
Η υπόθεση αφορά απάτη, στην οποία Έλληνες πολίτες με πολιτικούς δεσμούς που ψήφισαν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, έλαβαν εκατομμύρια γεωργικά κονδύλια της ΕΕ.
Ωστόσο, αυτά τα κεφάλαια τους παρασχέθηκαν για βοσκοτόπια που δεν κατείχαν ή δεν είχαν μισθώσει, ή για γεωργικές εργασίες που δεν εκτέλεσαν ποτέ, στερώντας από τους πραγματικούς αγρότες τα χρήματα που δικαιούνταν.
Οι Βρυξέλλες ζήτησαν από το ελληνικό κοινοβούλιο να διερευνήσει αυτήν την ομηρική διαφθορά, αλλά κανείς στην Ελλάδα δεν αναμένει να δει καμία σοβαρή κύρωση εναντίον μιας πολιτικής τάξης, που πιστεύει ότι είναι υπεράνω του νόμου.
Τώρα, πέντε υπουργοί αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, αλλά ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης εξακολουθεί να αιωρείται πάνω από τη σαπίλα του ελληνικού κράτους που ελέγχει η δυναστεία του από το 2019.
Η κεντροαριστερά της Ελλάδας έχει χάσει τη συνοχή και την επιρροή της
Λίγο αργότερα, δύο υπουργοί της κυβέρνησης κατηγορήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ότι συμμετείχαν σε ένα δόλιο σχέδιο που αφορούσε γεωργικά κονδύλια της ΕΕ.
Ψηφοφόροι που συνδέονται με το κυβερνών κόμμα φέρονται να έλαβαν πληρωμές για γη που δεν κατείχαν ή για εργασία που δεν εκτελέστηκε ποτέ.
Για άλλη μια φορά, οι προσδοκίες για συνέπειες είναι χαμηλές. Παρά τα αυξανόμενα σκάνδαλα, ο Μητσοτάκης φαίνεται σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστος.
Η αντιπολίτευση παραμένει αδύναμη και κατακερματισμένη. Η παραδοσιακή κεντροαριστερά έχει χάσει τη συνοχή και την επιρροή της. Άλλα κινήματα στερούνται συνοχής ή εθνικής εμβέλειας.
Όπως έγραψε ο αρθρογράφος Νίκος Κωνσταντάρας, «στην Ελλάδα είμαστε ικανοποιημένοι με μεγαλοπρεπείς δηλώσεις προθέσεων και ατελείωτες γκρίνιες… καλύπτουμε το χάος με ψηφιακό κραγιόν».
Τα δύο μεγάλα ερωτήματα
Μπορεί ένα αναζωογονημένο πολιτικό κίνημα να αναδυθεί στην Ελλάδα για να σπάσει τον κλοιό των εδραιωμένων δυναστειών και να ξεκινήσει την εθνική μεταρρύθμιση που είχε καθυστερήσει πολύ;
Ή μήπως η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να παραμείνει κολλημένη σε έναν πολιτικό κύκλο που κυριαρχείται από κληρονομημένη εξουσία και θεσμική κόπωση;
Πηγή: www.theglobalist.com (Υπόμνημα Στρατηγικής Αξιολόγησης –SAM- που δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Παγκόσμιων Ιδεών του Βερολίνου στο The Globalist)
Αρθρογράφος: Denis MacShane
