Στο τόπο που αδέρφια συνέταιροι “ρίχνει” ο ένας τον άλλον, ήταν φυσικό πολιτικές για την επίτευξη οικονομίας κλίμακας και την επιβίωση της Ελληνικής αγροτιάς(Συνεταιρισμοί – Ομάδες Παραγωγών) στο έντονα διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, να αποτύχουν.
Ας μη κρυβόμαστε, η διατήρηση εν ζωή της εγχώριας γεωργίας – κτηνοτροφίας με ενέσεις από τον προϋπολογισμό – ακόμη και με παράνομες μεθοδεύσεις -, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο και να επιβαρύνει την υπόλοιπη κοινωνία.
Με μικρό – κατακερματισμένο κλήρο και “μαντριά” με λίγες δεκάδες πρόβατα, δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για βιώσιμο πρωτογενή τομέα.
Κάποιος επιτέλους πρέπει να πει την αλήθεια στους αγρότες, μακριά από ψηφοθηρικές λογικές και ας γίνει δυσάρεστος.
Να το πάρουν κι αυτοί απόφαση ότι πρέπει να ξεκινήσει επιτέλους η μετάλλαξη της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, σε ένα νέο ανταγωνιστικό μοντέλο.
Έτσι όπως ήρθε η κατάσταση συμφέρει περισσότερο να εισάγονται για ένα διάστημα όλα τα τρόφιμα από συνεταιρισμούς του εξωτερικού – αφού οι δικοί μας λεηλατήθηκαν στο παρελθόν και από τους ίδιους τους αγρότες -, παρά να παράγονται εγχώρια και τελικά να κοστίζουν πολλαπλάσια στους φορολογούμενους.
