Η Θεομηνία που κατέστρεψε τον Ασπροπόταμο-Φωτογραφίες της καταστροφής

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΨΑΡΡΗ

Το προηγούμενο δεκαήμερο ανέβηκα δυο φορές στην Κρανιά ακολουθώντας την κανονική διαδρομή από Καστανιά. Μια διαδρομή, νέα, υποτυπώδη και λασπώδη σε μερικά σημεία του Ασπροποτάμου, που έδωσαν στην κυκλοφορία αφού πέρασαν πάνω από είκοσι ημέρες.

Αναφέρομαι στην Κρανιά που εκείνη την περίοδο βρίσκονταν στο χωριό πάνω από 70 (εβδομήντα) άτομα. Μεταξύ αυτών ήταν νέες και νέοι του Πολιτιστικού Συλλόγου που βοήθησαν τις πρώτες ημέρες του ολικού αποκλεισμού ηλικιωμένους και ανήμπορους. Μάλιστα κατασκεύασαν, έκοψαν δέντρα και σηματοδότησαν το χώρο, ελικοδρόμιο, ώστε να προσγειώνονται τα ελικόπτερα ακίνδυνα.

Ρεύμα και πόσιμο νερό δεν υπήρχε, η δε τηλεφωνική επικοινωνία ήταν δυσχερής. Μετά την 3η ημέρα άρχισαν να πηγαινοέρχονται ελικόπτερα μεταφέροντας φάρμακα, τρόφιμα, γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος και ανθρώπους που είχαν ανάγκη. (Από την πρώτη μέρα είχα προτείνει μέσω του «Ράδιο Μετέωρα», να πάνε με ελικόπτερο στον Ασπροπόταμο να δουν τα προβλήματα).

Μετά από ημέρες έδωσαν στην κυκλοφορία τη διαδρομή από Πολυθέα προς Κρανιά, ένα δασικό χωματόδρομο μήκους δέκα περίπου χιλιομέτρων. Από το δρόμο αυτό έφυγαν αρκετοί Κρανιώτες. Η διαδρομή Κρανιά-Πολυθέα-Περτούλι-Πύλη- Τρίκαλα-Καλαμπάκα έχει μήκος 130 χιλιόμετρα και η διάρκειά της είναι 2 1/2 έως 3 ώρες.

Οι κάτοικοι των χωριών Καλλιρρόη, Κατάφυτο, Ανθούσα και Χαλίκι ακολουθούσαν τη διαδρομή Χαλίκι-Ανήλιο (Μέτσοβο)-Εγνατία-Παναγία-Καλαμπάκα.

Μετά το Μουργκάνι είναι η γέφυρα της Παραλλαγής που έχει μήκος πάνω από 200 (διακόσια) μέτρα, κατασκευάστηκε το 1953, αλλά στέκει όρθια και αγέρωχη παρόλο που τσιμέντα έχουν φθαρεί και σίδερα έχουν φανεί. Σ’ αυτή τη γέφυρα συμβαίνει κάτι παράξενο. Το νερό περνάει μόνο κάτω από τη μισή γέφυρα, στην άλλη μισή έχει σπαρθεί αριστερά της καλαμπόκι και δεξιά της τριφύλλι. Ένα ανάχωμα τα προστατεύει για να μην πνιγούν. Το νερό μαζεύεται στην άλλη άκρη (προς Μηλότοπο) και πολύ φοβάμαι μην έχει κι αυτή η γέφυρα την τύχη που είχε η νέα γέφυρα της Σαρακίνας.

Έχουν κάνει ενδελεχή έλεγχο και όχι σαν τον έλεγχο της γέφυρας Καλαμπάκας-Διάβας;

Η γέφυρα στην τοποθεσία «Τσίτος» πήρε κλίση, αλλά από πάνω περνάνε μικρά αυτοκίνητα. Αριστερά της το νερό έχει παρασύρει, έχει καταστρέψει χωράφια. Αυτό συμβαίνει όταν η γέφυρα είναι μικρή και δεν χωράει το νερό που έρχεται με ορμή. Από κάπου πρέπει να περάσει και το «κακόμοιρο», το νερό. Ο υπόλοιπος δρόμος μέχρι την «Παγόδα» είναι καλός. Όπου όμως υπάρχουν ρέματα και οχετοί έχουν γίνει μικροκαταστροφές.
Σε κάποια σημεία ο ασφάλτινος δρόμος έχει μικροσκασίματα. Αυτά πρέπει να δημιουργήθηκαν από τα νερά του χωμάτινου αυλακιού που υπάρχει δίπλα στο δρόμο. Αν το αυλάκι αυτό ήταν από τσιμέντο νομίζω ότι δεν θα υπήρχε θέμα.

Από την Παγόδα και κάτω αρχίζει ο… χαμός. (Παγόδα λένε την περιοχή που υπήρχε ένα κιόσκι του Δασαρχείου, μετά τις οξιές στη μεγάλη στροφή, δίπλα στο ποτάμι. Λέω υπήρχε, γιατί τώρα δεν υπάρχει, την παρέσυρε το ρέμα). Όπου υπήρχαν δέντρα μέσα στην κοίτη έγιναν καταστροφές και στις όχθες και στο δρόμο. Αποτέλεσμα αυτών ήταν να πέσουν πολλές κολώνες της ΔΕΗ. Έριξε τόσο πολύ νερό που κατέβασε αρκετά τον πυθμένα της κοίτης. Αν λειτουργούσε ο Μετεωρολογικός Σταθμός που υπήρχε στο Κουκουφλί, θα μαθαίναμε πόσα χιλιοστά βροχής έριξε. Τι λέω τώρα…

Από τη μεγάλη καρυδιά (στροφή προς Στεφάνι) και κάτω ο δρόμος σε πολλά σημεία έχει εξαφανιστεί από τα φερτά υλικά, όπως χαλίκια, πέτρες και ξύλα, πολλά ξύλα και κορμούς με αποτέλεσμα το ποτάμι να γίνει… θάλασσα. Η τσιμεντένια κατασκευή για τα ψάρια-πέστροφες, η λιμνούλα και το ξύλινο γεφυράκι δεν υπάρχουν. Η γέφυρα από τσιμέντο που οδηγεί στα γραφεία έχει πέσει. Ακόμη και η παλιά καντίνα πήρε κλίση και ας είναι ψηλά. Όρθιο στη θέση του έχει παραμείνει μόνο το ξύλινο σπιτάκι-φυλάκιο. Δεν ξέρω τι Άγιο είχε αυτό. Ίσως έμεινε για να θυμίζει τα περασμένα μεγαλεία…

Πιο κάτω, στα Νταματαίικα, η γέφυρα που υπάρχει φράκαρε από ξύλα με αποτέλεσμα άλλα νερά να πάνε δεξιά και να παρασύρουν, να εξαφανίσουν ολόκληρο σπίτι –ευτυχώς χωρίς ανθρώπινες απώλειες- και αριστερά να χαλάσουν το δρόμο… Είπαμε, όπου υπάρχει γέφυρα έγινε το… «έλα να δεις».
Ο ναός του Τιμίου Σταυρού στέκει ως ακοίμητος φρουρός του Ασπροποτάμου. Εξωτερικά δεν φαίνεται να έχει κάτι.

(Το σπίτι μου στην Κρανιά που μου έλεγαν ότι πλημμύρισε δεν έχει κάτι σοβαρό. Εξωτερικά στο πίσω μέρος κατέβηκαν λάσπες από το δρόμο που έφτασαν εκεί από ρέμα μακρινό… Λίγη λούνη μπήκε στην αποθήκη. Μικρό το κακό).

Πέρυσι έγιναν υλοτομίες από Κιάτρα Μπράστα μέχρι Δολιανά και Κρανιά. Εφέτος συνεχίστηκαν στα ελατοδάση της Κρανιάς. Δεν ξέρω αν οι πολλοί τρακτερόδρομοι μέσα στα δάση, που με τις βροχές γίνονται ποτάμια, επιτείνουν τις πλημμύρες…

Κάποτε, εργάτες του Δασαρχείου μάζευαν τα άχρηστα ξύλινα υπολείμματα… Κάποτε καθαρίζονταν οι κοίτες των ποταμών από ξύλα, ιτιές, κορμούς δέντρων… Κάποτε κατασκευάζονταν μεγάλα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, τώρα κατασκευάζονται γεφυράκια…

Κάποτε τα μονοπάτια γίνονταν σε ασφαλή σημεία, τώρα οι δρόμοι γίνονται δίπλα στα ποτάμια… Κάποτε για να μην βγαίνει το νερό του ποταμού στον δρόμο κατασκευάζονταν σε επικίνδυνα σημεία προστατευτικά τειχία σε επικίνδυνα σημεία. (Κάποτε οι αρχαίοι έλεγαν: «Κάλλιο το προλαμβάνειν, παρά το θεραπεύειν…).
Δεν ξέρω αν και πότε θα ξαναγίνει ο δρόμος όπως ήταν ή αν και πότε θα γίνει νέα χάραξη, όπως ειπώθηκε. Χρειάζεται σοβαρή μελέτη… Μέχρι τότε, αν ο καιρός ευνοεί, ας πέσουν λίγα χαλίκια εκεί που υπάρχει λασπόδρομος.

Υ.Γ. 1) Αν και ο καιρός ήταν καλός δεν είδα μηχανήματα να δουλεύουν. Μήπως είχαν πάει κι αυτά να ψηφίσουν;
2) Μόνιμοι κάτοικοι μου παραπονέθηκαν ότι κάποιοι τους είπαν γιατί μένουν εκεί και δεν φεύγουν. Σωστά, πρέπει να φύγουν από τον τόπο τους και να πάνε στον κάμπο να πνιγούν…

ta meteora

Ακολουθήστε το tameteora.gr στο Google News!