ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ & ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΓΗΠΕΔΟ 5Χ5 – «ΣΑΛΑΣ» & ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ 11Χ11

«5×5 ή 11×11;» Συχνά αθλητές, αθλήτριες και προπονητές καλούνται να απαντήσουν σε αυτό το άτυπο ερώτημα για το τι «προτιμούν». Οι ομοιότητες σαφώς πολλές, καθώς και οι διαφοροποιήσεις ιδιαίτερα σημαντικές. Κάποιες από αυτές θα προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε στο κείμενο που ακολουθεί.
Σημαντικές διαφοροποιήσεις για παράδειγμα, εμφανίζονται σε σχέση με την ανάπτυξη της καρδιοαναπνευστικής αντοχής και της κιναισθησίας των αθλούμενων. Πιο συγκεκριμένα, η αντοχή αυτών αυξάνεται κατά την προπόνηση σε ένα γήπεδο διαστάσεων 11×11, εν σχέσει με την αντοχή που μπορούν να αναπτύξουν οι αθλητές/αθλήτριες σε ένα γήπεδο διαστάσεων 5×5. Σε ένα γήπεδο μικρών διαστάσεων η αύξηση της αντοχής είναι ένα δυσκολότερο ζητούμενο σε σχέσει με ένα γήπεδο μεγάλων διαστάσεων.
Αύξηση της αντοχής σημαίνει βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και συνεπακόλουθα λιγότερη κούραση και πιθανούς τραυματισμούς που προέρχονται από αυτήν.
Ένα σημαντικό ακόμη πλεονέκτημα της προπόνησης σε γήπεδο μεγάλων διαστάσεων είναι η ανάπτυξη της κιναισθησίας, της «ποδοσφαιρικής» αντίληψης του χώρου από τους αθλούμενους. Η συγκεκριμένη δεξιότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική για αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, αφού καθορίζουν τον τρόπο αλλά και τον χρόνο αντίδρασης των αθλητών μέσα στο γήπεδο.
Ένα ακόμη θέμα που συχνά απασχολεί προπονητές και αθλούμενους στο χώρο του ποδοσφαίρου είτε αυτό παίζεται σε μικρότερο είτε σε μεγαλύτερο γήπεδο, είναι το ζήτημα των τραυματισμών. Σαφώς, όλου του είδους οι κακώσεις μπορούν να παρουσιαστούν σε όλες τις διαστάσεις γηπέδου, όμως μια κοινού είδους κάκωση που παρατηρείται σε αθλητές και αθλήτριες γηπέδων 5×5 είναι η πελματιαία απονευρωσίτιδα.
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα συνεπακόλουθα, κάνει τους αθλούμενους πιο επιρρεπείς στις κακώσεις αχίλλειου τένοντα και προβλημάτων τραυματισμού άκανθα πτέρνης. Πρόβλημα άκανθα πτέρνης δημιουργείται συχνά από τον συνδυασμό ενός «κακού» παπουτσιού και ενός σκληρού γηπέδου, όπως είναι τα γήπεδα διαστάσεων 5×5.
Κατά τη διάρκεια της έντονης σωματικής άσκησης οι μύες χρειάζονται περισσότερο οξυγόνο από αυτό που μπορεί να διαχειριστεί το σώμα μας και έτσι προκαλείται αναερόβια αναπνοή και αυξάνεται το γαλακτικό οξύ στον οργανισμό μας.
Το γαλακτικό οξύ παράγεται στα μυϊκά κύτταρα και στα ερυθρά αιμοσφαίρια όταν το σώμα μετατρέπει τους υδατάνθρακες σε γλυκόζη, την ώρα της γυμναστικής υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Το σώμα μετατρέπει την γλυκόζη σε ενέργεια και όταν τα επίπεδα οξυγόνου είναι χαμηλά, όπως συμβαίνει με την έντονη σωματική άσκηση τότε δημιουργείται το γαλακτικό οξύ. Η συνεχόμενη φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης δημιουργεί άκανθα πτέρνης.
Τέλος, ένας ακόμη κίνδυνος τραυματισμού που ελλοχεύει στο πλαίσιο μιας προπόνησης ή ενός αγώνα σε ένα γήπεδο 5×5 είναι το σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι, δεδομένου του σχεδιασμού και του τρόπου κατασκευής των εν λόγω γηπέδων. Οι αθλητές και αθλήτριες είναι πολύ πιο εύκολο να καταλήξουν σε κράσπεδο που περιχαρακώνει τον χώρο του γηπέδου αυτού, σε σχέση με ένα γήπεδο μεγαλυτέρων διαστάσεων, με συνέπεια έναν σοβαρότερο τραυματισμό τους.
Ένα άλλο ζήτημα που προκύπτει είναι το πως θα φτάσει η ποδοσφαιρίστρια να μπορεί να αποδώσει 90 λεπτά σε παιχνίδια των πανελληνίων πρωταθλημάτων. Επίσης η ξεκούραση ως γνωστόν είναι και αυτή μέρος της προπονητικής διαδικασίας και μάλιστα με βαρύνουσα σημασία για την μεγιστοποίηση της απόδοσης της αθλήτριας.
Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα συνηγορούν στο ότι είναι περισσότερο περίπλοκο από όσο πιστεύουν ορισμένοι/ες, εκφραζόμενοι μάλιστα δημοσίως, για την «ανάπτυξη» των γυναικείων πρωταθλημάτων, αδιαφορώντας για τυχόν σοβαρούς τραυματισμούς. Εάν ο προπονητής/α «συναινεί» στο να συμμετέχει αθλήτρια του και σε πρωτάθλημα εκτός του 11χ11 και σε 5χ5 ή και Σάλας, θεωρώ ότι είναι συνυπεύθυνος σε τυχόν σοβαρό τραυματισμό της.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
  1. Η Σλοβάκα επιθετικός του ΟΦΗ Νικόλ Ριμπάνσκα είναι διεθνής στο «Σάλας» στην χώρα της, δεν έχει το δικαίωμα να παίζει σε «11χ11» εκεί, διότι αυτό ορίζουν οι κανονισμοί της Σλοβακίας, αλλά προτίμησε να παίζει στην Ελλάδα σε ομάδα 11χ11, και να παίζει στην Εθνική Σάλας που της επιτρέπεται.
  2. Το ίδιο ισχύει και στην Γερμανία δηλαδή δεν μπορεί να παίζεις και στο 11χ11 και στο Σάλας ή 5χ5.
  3. Με πληροφόρησαν, πρόσφατα, συνάδελφοι ότι σε καμμία ευρωπαϊκή χώρα δεν παίζουν οι ίδιες αθλήτριες ταυτόχρονα στο 11χ11, στο Σάλας ή στο 5χ5.
  4. Να πάρει θέση η UEFA, ως Κανονιστική Αρχή, και να επιβάλλει με σχετικό κανονισμό (εάν δεν υπάρχει) για την προστασία των αθλουμένων.
ΣΧΟΛΙΟ:
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει απαγόρευση να αγωνίζεσαι ταυτόχρονα στο 11χ11, στο 5χ5 και στο Σάλας. Εκτός του κινδύνου για σοβαρό τραυματισμό, και ΕΠΕΙΔΗ είναι και επίκαιρο το φαινόμενο με τα «στημένα» παιχνίδια, σας δίνω ένα παράδειγμα. Μπορεί η παίκτρια Α να έχει δικαίωμα συμμετοχής στο αγωνιστικό πρωτάθλημα του 11χ11 και η ίδια παίκτρια να έχει επίσης δικαίωμα συμμετοχής στο αγωνιστικό πρωτάθλημα Σάλας ή 5χ5 αλλά με φανέλα άλλης ανταγωνιστικής ομάδας του 11χ11 και παράλληλα με δικαίωμα συμμετοχής σε αγώνες 5χ5. Δηλαδή η παίκτρια Α να παίζει με την ΑΕΚ στο 11χ11, στο Σάλας με τον ΠΑΟ και στο 5χ5 με τον ΠΑΟΚ!!!!! Τι δεν καταλαβαίνει η ελληνική ποδοσφαιρική οικογένεια? Οι «ξύλινες» αντιλήψεις να μείνουν στο περιθώριο με τους «ξύλινους» υποστηρικτές τους.
Άμεσα διαχωρισμός, χωρίς δικαίωμα αθλήτριας, να παίζει ταυτόχρονα και σε 11χ11 και σε 5χ5 ή Σάλας.
Μπάμπης Ρέλλας
Προπονητής / Γυμναστής ΠΕ
«Π.Ο. ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΓΟΥΔΙ» &
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Προπονητών Ποδοσφαίρου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Π.Ε.Π.Π.Π.Ε.)