Tο 1925 o Νικόλαος Πλαστήρας συνέλαβε την ιδέα για τη δημιουργία της λίμνης
στην περιοχή του οροπεδίου της Νεβρόπολης.
Όταν έκρινε ότι ωρίμασε η ιδέα του, περί το 1928, άρχισε να καλεί ειδικούς επιστήμονες στην περιοχή ώστε να μελετήσουν για το έργο.
Την πρώτη μελέτη ανέλαβε ο Ελβετός επιστήμονας Louis Senn, προβλέποντας την κατασκευή τσιμεντένιου φράγματος στην περιοχή “Κακαβάκια”, σύμφωνα και με την αρχική ιδέα του Νικόλαου Πλαστήρα.
Το 1932 έγινε μια δεύτερη, συμπληρωματική μελέτη από τον Έλληνα μηχανικό Α. Συράκο, η οποία όμως αφορούσε κυρίως έργα άρδευσης.
Καθώς μεσολάβησε ο πόλεμος και η περίοδος της γερμανικής κατοχής, όλες οι μελέτες και τα σχέδια έμειναν στην άκρη έως το 1951.
Τότε πάλι ο Νικόλαος Πλαστήρας επί πρωθυπουργίας του, συμπεριέλαβε το έργο στο τεχνικό πρόγραμμα του 1951, στα πλαίσια της ανασυγκρότησης της Ελλάδας από τον πόλεμο.
Ο Ταγ/ρχης Μχ Τσιανάκας Ιωάννης δ/ντης της Δ/νσης έργων της Δ/σεως Μηχανικού της Στρατιάς,ο Ταξ/ρχος Βεντήρης Διοικητής Μχ της Στρατιάς, ένας Γάλλος επιβλέπων Μηχανικός και ο Λ/γος υπεύθυνος του κλιμακίου της ΜΟΜΑ
