Τα κεφάλια του cascaval(κασέρι), έπρεπε να γυριστούν πολλές φορές, να σκουπιστεί ο ιδρώτας και να αλατιστούν. Μόνο έτσι μπορούσε να γίνει η μεταφορά τους, με τα καραβάνια των κερατζήδων, σε ψάθινα κοφίνια, στις μεγάλες πόλεις και το εξωτερικό. Η φέτα(casul) ήταν μόνο για οικογενειακή χρήση, αφού υπήρχε αδυναμία συντηρήσεως. Κασαρία(τυροκομείο) στο Μέτσοβο(Aminciu).
