Που θέλει, που δεν θέλει και που δεν μπορεί να πάει ο Μιχαλάκης

Φουντώνει η παραφιλολογία σχετικά με το ποιές θέσεις διεκδικούν οι ορφανοί αυτοδιοικητικοί” που έμειναν έξω από τη νομή και την διαχείριση της τοπικής εξουσίας.
Η εντύπωση που δίνεται, ότι όλη μέρα το Μαξίμου, ασχολείται με την τύχη των Τρικαλινών αυτοδιοικητικών προσφέροντας εναλλακτικές προτάσεις με σκοπό “να ανακουφισθεί το σύνδρομο στέρησης εξουσίας” που δημιουργήθηκε στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας λόγω των εκλογικών “απωλειών, μάλλον απέχει
από την πραγματικότητα.
Δεν είμαστε ωστόσο και σε θέση να διαγνώσουμε αν αυτά τα σενάρια έχουν σχέση με τους ευσεβείς πόθους των ενδιαφερομένων πολιτικών και παραγόντων μας ή απλά με την επιθυμία κάποιων να δουν τους δικούς τους σε πόστα  ευθύνης, αγνοώντας τα τυπικά προσόντα που θέτουν οι Νόμοι άλλα και τα ασυμβίβαστα, όπως τα κωλύματα που θα περιόριζαν μελλοντικές πολιτικές επιδιώξεις.

 

Το βέβαιο είναι ότι ακούγονται διάφορες “αρλούμπες”, αφού πολλές από
τις προτάσεις που περιφέρονται όπως Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Περιφέρειας, Γενικός Γραμματέας Δήμου, πρόεδρος Ανεξάρτητων Αρχών κ.α,  απαιτούν πτυχία ΑΕΙ, πιστοποιημένες ξένες γλώσσες και σε άλλες περιπτώσεις ακόμη και μεταπτυχιακούς τίτλους.

Με απλά λόγια για τις θέσεις αυτές απαιτούνται «παπία» που δεν υπάρχουν.

Εκτός και αν τροποποιηθεί ο σχετικός νόμος ή στο ενδιάμεσο διάστημα αποκτηθούν τα απαιτούμενα για αυτές τις θέσεις πτυχία και προσόντα.

Προσοχή λοιπόν στις φήμες γιατί οι “όμορφες” θέσεις, όμορφα καίγονται..