Η σημερινή “σημιτική” Νέα Δημοκρατία, δεν έχει καμία σχέση με τη “γαλάζια” παράταξη

Το DNA του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, που καμία σχέση δεν έχει, βεβαίως, με το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και τα έντιμα στελέχη του, διαπέρασε όλο τον κρατικό μηχανισμό, το σύστημα διοίκησης και την ίδια την κυβέρνηση. Διότι αυτό που «κόλλησε» η Ν.Δ. από το εκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ ήταν κατά βάση η νοοτροπία του. Η νοοτροπία του δόγματος Σημίτη «αυτή είναι η Ελλάδα».

Αφού συμμάχησε με τους συνδικαλιστές και με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα για να κερδίσει τις εκλογές για την αρχηγία του Κινήματος το 1996, η ηγεσία της εποχής εκείνης έπειτα από κάθε κρίση, όταν βρισκόταν απολογούμενη για τα επίχειρα αυτής της συμμαχίας, έκανε ότι δεν τους ήξερε. Ειδικά τους συνδικαλιστές των σιδηροδρόμων, τη σιωπηρή συναίνεση των οποίων ζητούσε όταν η ΕΡΓΟΣΕ έδιδε στη Siemens και σε γνωστά εργολαβικά συμφέροντα τα σιδηροδρομικά έργα των 10 δισ. ευρώ που εκτόξευσαν το δημόσιο χρέος σε δυσθεώρητα ύψη. (Ο ΟΣΕ δανειζόταν με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.)

Τα ίδια ακριβώς επίχειρα πληρώνει και τώρα η Ν.Δ., η οποία επέλεξε επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια να συγκυβερνήσει ως παράταξη με το βαθύ κράτος του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, με ανίκανους εκ του αποτελέσματος τεχνοκράτες (οι οποίοι αποπέμφθηκαν) και με συγκεκριμένες δυνάμεις της διαπλοκής. Στην πραγματικότητα, επέλεξε να αντιγράψει το τριγωνικό εκσυγχρονιστικό μοντέλο διακυβέρνησης διαπλοκή – συνδικαλιστές – ΜΜΕ, έχοντας μάλιστα την αυταπάτη ότι το τελειοποιεί. Διότι προσέθεσε και άλλους θεσμούς, καθιστώντας το τρίγωνο… πεντάγωνο! (ΕΥΠ, τμήμα της Δικαιοσύνης κ.λπ.).

Μικρή αναδρομή στις κρίσεις της περασμένης τετραετίας αποδεικνύει ότι σε τομείς κυβερνητικής πολιτικής όπου δεν διακυβεύονταν ιδιωτικά συμφέροντα και δεν είχαν εμπλοκή συνδικαλιστικές, συντεχνίες, αλλά αφοσιωμένοι δημόσιοι λειτουργοί (λιμενικοί, συνοριοφύλακες, εθνοφρουροί στα σύνορα, το μεταναστευτικό / Ενοπλες Δυνάμεις και αντιμετώπιση ελληνοτουρκικής κρίσης στο Αιγαίο / νοσηλευτές-ιατροί στο ΕΣΥ / εξειδικευμένοι επιστήμονες στη ψηφιακή μεταρρύθμιση / καθηγητές και τηλεκπαίδευση / ιατροί και πρόγραμμα εμβολιασμού) το κράτος πέτυχε.

Σε κρίσεις όπου διακυβεύονταν μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα (ΟΣΕ – Τέμπη – έργα ύψους 4 δισ. ευρώ / ΔΕΔΗΕ – χιονιάς / ιδιωτικά νοσοκομεία – Εντατικές για Covid / πυρκαγιές – ανεμογεννήτριες / πλειστηριασμοί – τράπεζες) το κράτος απέτυχε δραματικά.
Μια άλλη πολιτική πτυχή της κρίσης είναι λοιπόν κι αυτή. Η μετάλλαξη της Ν.Δ. σε ΠΑΣΟΚ την οδήγησε να θέτει σε πρώτη μοίρα τα συμφέροντα της διαπλοκής από τα συμφέροντα των απλών πολιτών. Κάθε φορά που τα συμφέροντα των πολιτών έρχονται σε σύγκρουση με υπέρτερες δυνάμεις, τους μεγάλους χορηγούς, τίθενται σε δεύτερη μοίρα. Με ολέθρια αποτελέσματα ακόμη και για τις ανθρώπινες ζωές. Οχι μόνο στα Τέμπη. Αλλά και στη διαχείριση της πανδημίας με τους 35.000 νεκρούς (όρα μελέτη Τσιόδρα – Λύτρα για θανάτους εκτός Εντατικών). Ετσι είναι: Ολέθρια συμμαχία, ολέθρια νοοτροπία, ολέθρια αποτελέσματα.

ΥΓ.: Και με ηχηρά διαζύγια: Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Κώστας Σημίτης επιτίθετο με συνέντευξή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη για «επενδυτικό οπορτουνισμό» επειδή ξένα κεφάλαια αγοράζουν ιδιωτικές ελληνικές επιχειρήσεις…

 

Μανώλης Κοττάκης