H οικεία ασπρόμαυρη φιγούρα του πελαργού με το μακρύ λαιμό, τα μεγάλα πόδια και τα φαρδιά φτερά, αποτελεί μια άκρως χαρακτηριστική εικόνα του ανοιξιάτικου κάμπου, αφού φωλιάζει κοντά σε οικισμούς, σε περιοχές με υγροτόπους, λιβάδια και καλλιέργειες, αποτελώντας κορυφαίο σύμβολο της αρμονικής συνύπαρξης του ανθρώπου με τη φύση.
Ακριβώς αυτό συντελείται και στο χωριό μας με τον υγρότοπο Γκιτζή και τις αποδοτικές και καλά δουλεμένες καλλιέργειες στα μερτσιώτικα χωράφια, καθώς οι πελαργοί επέστρεψαν στο Κεφαλόβρυσο, εδώ και λίγες μέρες. Άλλωστε σήμα κατατεθέν αποτελεί η πελαργοφωλιά στον κόμβο του Δημαρχείου.
Οι πελαργοί, ως υπεύθυνοι ρυθμιστές του πληθυσμού πολλών οργανισμών του χωραφιού κατέχουν μια κομβική θέση στα σύγχρονα αγροτικά οικοσυστήματα. Δεν είναι τυχαία και η ποιητική περιγραφή ”Εμπρός ο ζευγίτης, πίσω τα βόδια, παραπίσω η γυναίκα με τα τσαπιά, τη χύτρα, τα πανέρια, κι απ’ επάνω τους τα λελέκια…” Τα πουλιά αυτά μοιράζουν τη ζωή τους στις περιοχές που φωλιάζουν και στους τόπους που ξεχειμωνιάζουν.
Μα και ιστορικά, σημειώνεται πως οι Θεσσαλοί αναγνώριζαν τον ρόλο των πελαργών στον έλεγχο των φιδιών της περιοχής τους. Για το λόγο αυτό μάλιστα προστάτευαν απόλυτα τους πελαργούς και απαγόρευαν αυστηρά το κυνήγι τους. Τέλος οι αρχαίοι ονόμαζαν τους Θεσσαλούς ως πελαργούς (σ.σ. Πελασγοί) λόγω της κινητικότητας τους και της αποικιστικής τους τάσης.
kefalovrison blogspot.com
