Ο Νίκος Παδιώτης γράφει για τον Μέγα ευεργέτη Ιωάννη Ματσόπουλο

Τα ΄μαθες τα νέα μπαρμπα-Γιάννη ;
Ένας ακόμα «Μύλος των Ξωτικών» (όπως μετονομάστηκε ο Αλευρόμυλός σου) έγινε παρελθόν .
Ήταν ο 11ος των Ξωτικών καίτοι το σκαρί του , ως Αλευρόμυλος , στέκεται αγέρωχος στην θέση του 140 χρόνια τώρα .
Έπεσε η αυλαία του , την ημέρα των Θεοφανίων , όπου φεύγουν και τα Ξωτικά (οι Καλικάτζαροι της εποχής σου) απ΄ την επιφάνεια της Γης για να κατέβουν στο κάτω κόσμο . Εκεί που ανήκουν , ως χθόνια πνεύματα , με σκοπό να πριονίσουν το δέντρο της…
Που λες , ο σημερινός δήμαρχος της πόλης που είναι γιός εκείνου που στο μακρινή δεκαετία του 1970 σ΄ έπεισε να δωρίσεις τον Μύλο σου στον Δήμο , (το΄ χουν αυτοί οι Παπαστεργαίοι με την Τοπική Αυτοδιοίκηση , αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) , λέει πως ο φετινός ήταν ο ομορφότερος και ο πιο επιτυχημένος .
Ομορφότερος ήταν γιατί άρεσε στα παιδιά που συρρέαν με λεωφορεία από όλα τα σημεία της χώρας και συνωστίζονταν κατά χιλιάδες καθημερινά , καίτοι εμείς εδώ , πάνω στην Γη , ζούμε μέρες Κορονοϊού , ενώ εσύ βρίσκεσαι «εν τόπω χλοερώ και αναψύξεως , ένθα απέδρα οδύνη , λύπη και αναστεναγμός…» , κοντολογίς βρίσκεσαι στην τρελή χαρά , αλλά δεν το γνωρίζεις . Ενώ εμείς περνάμε μεγάλα ζόρια .
Επιτυχημένος γιατί τάχα ήταν καλά οργανωμένος και δέχτηκε πολλαπλάσιους επισκέπτες από εκείνους του 2019 , γιατί μετά πλάκωσε ένας ιός από την Κίνα που το όνομά του ήταν και παραμένει Covid ΄19 και κλειστήκαμε όλοι στα σπίτια μας . Έτσι στην πρώτη ευκαιρία που βρήκαμε οι εγκλωβισμένοι , από βορρά και νότο , από δύση και ανατολή ξεχυθήκαμε στον Μύλο σου .
Όπως θα κατάλαβες στην γειτονιά του Μύλου γίνονταν κοσμοχαλασιά , τα αυτοκίνητα που έφταναν στην πόλη όχι μόνο δεν χωρούσαν στους δρόμους και στους οργανωμένους χώρους στάθμευσης (δημόσιους και ιδιωτικούς) αλλά έμπαιναν ακόμα και μέσα στα πάρκα της γύρω περιοχή . Ούτε οι αυλές των σπιτιών δεν γλίτωσαν…Δεν άφησαν ούτε μια πιθαμή απάτητο πράσινο…
Εσύ βέβαια έγραφες στην ιδιόχειρη διαθήκη σου που δημοσιεύτηκε στις 14/7/1977 πως επιθυμούσες η συγκεκριμένη δωρεά σου «να γίνει πνεύμων της πόλεως , λόγω των πολλαπλών πλεονεκτημάτων…» αλλά που να φανταστείς πριν 45 χρόνια πως ο Μύλος σου ήταν η αιτία να μετατραπεί η πόλη σε «Πρωτεύουσα των Χριστουγέννων» .
Μπαρμπα-Γιάννη , μιλάμε πως η πόλη των Τρικάλων , μπούκωσε απ΄ όλες τις πλευρές και τις απόψεις…Ξενοδοχεία , Ταβέρνες , Καφενεία , Μπαρ , Ψιλικατζίδικα , Βενζινάδικα , δούλευαν νυχθημερόν και πάλι δεν κατάφερναν να καλύψουν τις ανάγκες των επισκεπτών για αυτό και πάρα πολλοί επισκέπτες κατέφευγαν για την διαμονή τους σε άλλες όμορες Θεσσαλικές πόλεις .
Οι επισκέπτες μετρήθηκαν σε ένα εκατομμύριο οχτακόσιες χιλιάδες (να στο γράψω και με αριθμό 1.800.000) οπότε από ένα ευρώ (γιατί από το 2002 δεν έχουμε πλέον δραχμές , όπως στην εποχή σου) να άφηναν στα Ταμεία μας μπορείς να υπολογίσεις και τον Τζίρο…
Μιλάμε για μεγάλες δόξες . Ούτε που το φανταζόμασταν…
Έπεσε πολύ χρήμα .
Ο δήμαρχος λέει πως θα πρέπει να νιώθεις ικανοποιημένος που η περιουσία σου άλλαξε – σε μεγάλο βαθμό – την τύχη των Τρικάλων.
Λοιπόν , τον Μύλο σου , τον γιορτάζουμε οι Τρικαλινοί .
Μάλιστα , φήμες λένε πως οι ντόπιοι επιχειρηματίες που ασχολούνται με την διαμονή , την εστίαση την μετακίνηση και άλλα παρατρεχάμενα (με ένα λόγο τα τουριστικά επαγγέλματα) πίνουν νερό στο όνομά σου . Άλλοι πάλι λένε , πως μπορεί να σου κάνουν και κανένα μνημόσυνο για να σου δείξουν την ευγνωμοσύνη τους .
Που ξέρεις , μπορεί κάποιος να μιμηθεί και την αγαθοεργία σου . Λέμε τώρα…
Πάντως τις ημέρες των Χριστουγέννων τον κάνουμε σε συσκευασία δώρου , γιατί η λέξη παραπέμπει στην δωρεά σου .
Να , δες . Τον τυλίξαμε με κόκκινη κορδέλα…