Δυστυχώς τα αδιέξοδα της τοπικής κοινωνίας αντί να οδηγούν σε λύσεις, επιταχύνουν κι άλλο τον διασυρμό του δημοσίου βίου και διογκώνουν τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα.
Βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου επέλαση των γραφικών και έναν ιδιότυπο φασισμό του απέραντου “τίποτα”, σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής σε επίπεδο νομού.
Οι ελάχιστοι που προσπαθούν να αντισταθούν-κατά μόνας και αδύναμοι- στην απύθμενη κατρακύλα του τόπου, φαντάζουν ιδιόρρυθμοι και περιθωριακοί.
Η αφύπνιση των Τρικαλινών δεν φαίνεται στον ορίζοντα και η πορεία στην παρακμή του νομού, είναι προδιαγεγραμμένη.
