Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα στην περιφέρεια Θεσσαλίας
αναμφισβήτητα δημιούργησαν ένα νέο πολιτικό σκηνικό κυρίως στο χώρο
της Νέας Δημοκρατίας
Το τοπικό πολιτικό αναδιατάσσεται ραγδαία, αφού στις επόμενες
βουλευτικές εκλογές όπως τα πράγματα δείχνουν, θα συμμετέχουν οι δύο
νυν υπουργοί, οι δύο νυν βουλευτές, ενώ στους παραπάνω αναμένεται με
μεγάλη πιθανότητα να προστεθεί και ο νυν Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας
Χρήστος Μιχαλάκης ο οποίος από 31/12 θα είναι «πολιτικά άνεργος».
Η αλήθεια είναι ότι ο Χρήστος Μιχαλάκης είναι ο μεγάλος άτυχος αν όχι
ο πλέον αδικημένος εξαιτίας της ροής των πολιτικών εξελίξεων.
Από εκεί που παρουσιαζόταν κυρίαρχος στο τοπικό πολιτικό σκηνικό, δεν
κατόρθωσε – παρά το γεγονός ότι ήθελε – να χριστεί υποψήφιος βουλευτής,
παρέμεινε δίπλα στον Κώστα Αγοραστό ως υποψήφιος στις πρόσφατες
περιφερειακές εκλογές, με αποτέλεσμα σήμερα να αντιμετωπίζει την
πολιτική αβεβαιότητα και ενδεχομένως την πολιτική αμφισβήτηση κυρίως
από τους συνάδελφους του, οι οποίοι δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι μια
πιθανή είσοδο τους στα χωράφια τους.
Γιατί ακόμη και στην περίπτωση που ξεκινήσει να βάλει ως στόχο μία
θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο θα έχει να αντιμετωπίσει την σκληρή
τετράδα των δύο υπουργών και το δύο βουλευτών, ίσως το νεαρό Γιώργο
Βλαχογιάννη ο οποίος διαθέτει πλέον άριστες προσβάσεις στον κεντρικό
μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας, λόγω της συγγένειάς του με τον ισχυρό
υφυπουργό παρά τον πρωθυπουργό Γιώργο Κοντογεώργη και ίσως μία φρέσκια υποψηφιότητα η οποία ενδέχεται να επηρεάσει τους
σημερινούς συσχετισμούς.
Αν στα παραπάνω συνυπολογίσει κανείς και μία διόλου απίθανη εκλογική
φθορά της Νέας Δημοκρατίας με συνακόλουθη τη μείωση των εκλεγμένων
βουλευτών στο νομό μας, από τρεις σε δύο ή ακόμη και σε έναν, το
επόμενο βήμα του Χρήστου Μιχαλάκη γίνεται ακόμη πιο μετέωρο.
Επιπλέον είναι σαφές, ότι μετά και την απώλεια της διαχειριστικής εξουσίας που είχε ο Χρήστος Μιχαλάκης, δεν θα ναι αυτός που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, με τις 33.000 και τις 24.000 ψήφους που πήρε στις δυο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Για να αναπληρώσει τη φυσιολογική απώλεια δύναμης ο Χρήστος Μιχαλάκης, ίσως επιδιώξει στο μεσοδιάστημα μέχρι τις εκλογές, την κατάληψη μίας κομματικής ή κυβερνητικής θέσης, όχι απλά για να κουβαλάει κάποιο τίτλο, αλλά για να αντλεί δύναμη επιρροής για τους φίλους και ψηφοφόρους του.
Προφανώς σε μία τέτοια εξέλιξη, ρόλο θα παίξουν και οι δήμοι που εξέλεξαν νεοδημοκράτες δημάρχους και κυρίως ο Δήμος Τρικκαίων, μετά μάλιστα και την απώλεια της περιφέρειας Θεσσαλίας.
Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαία η επιμονή τόσο του πρώην Δημάρχου και νυν υπουργού Δ. Παπαστεργίου να ελέγξει απροκάλυπτα τις εξελίξεις διαδοχής στο Δήμο, όπως και η προσπάθεια του Χρήστου Μιχαλάκη να “βάλει πόδι”
αμφισβητώντας με την εκλογή «δικών του» συμβούλων την πρωτοκαθεδρία Παπαστεργίου στο Δήμο.
Παράλληλα ο κ. Μιχαλάκης θα επιδιώξει να διατηρήσει τις δυνάμεις του
και στους άλλους Δήμους κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο, καθόσον
είναι αρκετοί αυτοί που σήμερα φλέρταραν με τον Χρήστο Μιχαλάκη επειδή είχε την ιδιότητα του αντιπεριφερειάρχη, ενώ είναι αμφίβολο “δρυός πεσούσης” αν θα συνεχίσουν με την ίδια θέρμη και δεν θα αναζητήσουν αλληθωρίζοντας νέα πολιτικά στηρίγματα.
Εν κατακλείδι είναι πρόδηλο ότι όλοι οι σχεδιασμοί όλων αναθεωρούνται.
Ο Μιχαλάκης πλέον δεν θα είναι “παρκαρισμένος και πολιτικά προστατευμένος” για πέντε χρόνια στην περιφέρεια.
Κυκλοφορεί, “απειλεί αλλά και απειλείται” σύμφωνα με την νομοτέλεια της πολιτικής, αναγκασμένος επιπλέον να προσαρμοστεί στις νέες σκληρές συνθήκες όπως αυτές διαμορφώθηκαν.
