Λακωνική. Ρεαλίστρια. Αποφασισμένη. Τρία επίθετα που μπορούν να χαρακτηρίσουν τη Τρικαλινή αθλήτρια Βασιλική Μητσιούλη. Η 19χρονη αθλήτρια της Πυγμής Ευόσμου έκανε μια εξαιρετική χρονιά στον ανοιχτό στίβο το 2022, με αποκορύφωμα τη 19η θέση στο Παγκόσμιο Κ20 στο Κάλι της Κολομβίας.
Η πρωταθλήτρια των 400 μέτρων με εμπόδια μίλησε στο Metrosport.gr για τους στόχους της τη σεζόν που έρχεται, τις επιτυχίες της στο 2022, μας διηγήθηκε την εμπειρία του Παγκοσμίου στο Κάλι, αποκάλυψε πότε άρχισε να κάνει στίβο και πως κατέληξε στα εμπόδια.
Αναφέρθηκε επίσης στη συνεργασία της με τον προπονητή της, Κώστα Χήτα, στο ρόλο της οικογένειάς της για να κάνει πρωταθλητισμό ενώ μίλησε και για τις εγκαταστάσεις στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τα Τρίκαλα.
-Καλησπέρα Βασιλική. Αρχικά θα ήθελα να μου πεις τους στόχους που έχεις θέσει για τη νέα σεζόν.
«Ο κύριος στόχος είναι να πιάσω το όριο για το Ευρωπαϊκό Κ23 το ερχόμενο καλοκαίρι και ένα ατομικό ρεκόρ. Μακροπρόθεσμος στόχος είναι αυτό που λένε όλοι οι αθλητές, να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς αγώνες. Κοιτάω τους κοντινούς μου στόχους και όπου βγει».
-To όριο για Κάλι το έπιασες στα Βενιζέλεια στα Χανιά (59.80). Ηταν ο καλύτερος αγώνας σου πέρυσι;
«Πέρα από την επίδοση, ήταν ο πρώτος αγώνας που το πάλεψα μέχρι τέλους στην τελική ευθεία, υπήρχε κόντρα με τα άλλα κορίτσια, και με τράβηξαν. Στη σειρά μου τερμάτισα 1η, γενικά 5η».
-Στο Αλεξανδρινό Μίτινγκ έκανες ατομικό ρεκόρ 57.06 (400άρι χωρίς εμπόδια).
«Δεν είχα σκεφτεί πως θα τρέξω 400άρι, μου είπε ο κόουτς να τρέχω και σε άλλα αγωνίσματα, και μου βγήκε σε καλό».
-Πως ήταν το Πανελλήνιο στη Θεσσαλονίκη; Σε επηρέασε ο τραυματισμός σου και πήρες το χάλκινο μετάλλιο με 61.60;
«Με επηρέασε ο κόβιντ, είπα θα κατέβω και ό,τι γίνει. Δεν το ήξερα ότι είχα κολλήσει, αλλά δεν αισθανόμουν καλά. Το ένιωθα στις αναπνοές μου, ένιωθα κόπωση. Πήρα χάλκινο στις γυναίκες και χρυσό στο Κ23».
-Πως αισθάνθηκες που τον Ιούλιο στις Σέρρες πήρες το χρυσό μετάλλιο (60.20) στο Πανελλήνιο Κ20;
«Ηταν πολύ ωραίο συναίσθημα, ήθελα να είχα καλύτερη επίδοση αλλά δεν πήγε τόσο καλά η προετοιμασία».
«Τέλεια η εμπειρία στο Κάλι, προτιμώ 400άρι με εμπόδια»
-Πως ήταν η εμπειρία στο Κάλι;
«Τέλεια ήταν. Ηταν η πρώτη διοργάνωση που πήγα με την Εθνική. Τα πάντα ήταν ουάου. Να εκπροσωπείς τη χώρα σου, να τρέχεις με μεγάλες αθλήτριες. Είχα σκεφτεί πως θα ήταν μια επιβράβευση να πας στο Παγκόσμιο. Ηταν τεράστιο το ταξίδι, πολύ κουραστικό και ταυτόχρονα πολύ ωραίο. Παρά την κούραση ενθουσιάζεσαι. Δεν περίμενα να δω τη Νέα Υόρκη από κοντά, είχε μεγάλα κτίρια, ήταν τέλεια. Μου άρεσε το Κάλι, έχει πολλή βλάστηση, φύση, προλάβαμε και είδαμε μερικά πράγματα. Ηταν το τέλειο που είχε τόσο κόσμο, όπως θα έπρεπε να είναι στην Ελλάδα, σε παρακινούσε ο κόσμος να τα πας καλύτερα».
-To 60.20 στον προκριματικό ήταν καλή επίδοση;
«Γενικά ήταν ένας καλός αγώνας, το έχασα στην τελική ευθεία, έχασα τη συγκέντρωσή μου, δυσκολευόμουν πριν το εμπόδιο, αλλιώς θα είχε βγει ατομικό ρεκόρ».
-Πως ήταν η συμμετοχή στον ημιτελικό; Ευχαριστημένη από την 19η θέση και το 59.97;
«Ένας στόχος μου ήταν να περάσω μέχρι τα ημιτελικά και να πάω όσο καλύτερα μπορώ. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν καλές, έβρεχε συνέχεια, βελτίωσα ό,τι είχα κάνει λάθος στον προκριματικό και πήγε καλά δεδομένων των συνθηκών».
-Γενικότερα την περσινή χρονιά έδειξες σταθερότητα, με πολλούς αγώνες κάτω από το όριο (61.00) για το Κάλι. Αυτό ήταν που επεδίωκες;
«Φυσικά η σταθερότητα είναι το ιδανικό, να είμαι σε καλή κατάσταση, πρώτα σκεφτόμουν να πιάσω το όριο και έπειτα να κάνω ατομικό ρεκόρ».
-Πως ξεκίνησες στίβο; Ποιο ήταν το ερέθισμα;
«Ξεκίνησα στίβο στην ηλικία των 7 ετών. Η μαμά μου είχε μια φίλη προπονήτρια και με πήγε στην προπόνηση και μου άρεσε».
-Εχεις δοκιμάσει άλλα αθλήματα ή άλλο αγώνισμα στον στίβο;
«Έκανα ενόργανη, έπαιζα ποδόσφαιρο, έκανα και χορούς. Ο σύλλογος μου έδινε πολύ βάση στο πένταθλο, κάναμε όλα τα αγωνίσματα. Για ένα χρόνο είχα εστιάσει στο ύψος, δοκιμάσαμε σε μια προπόνηση 300 εμπόδια και έτσι το αποφασίσαμε για να κάνω εμπόδια».
-Πως κατέληξες στα εμπόδια;
«Στο πένταθλο έκανα και 60 εμπόδια, είχα παρατεταμένη ταχύτητα. Το ύψος μου (1.86) έπαιξε τον ρόλο του».
-Προτιμάς 400άρι με εμπόδια ή κάτι άλλο;
«Με εμπόδια. Στο 400άρι σκέτο, νιώθω πως κάτι λείπει. Με τα εμπόδια έχεις ένα ρυθμό, έχει άλλο ενδιαφέρον».
-Εχεις σκεφτεί τη σκυταλοδρομία;
«Στα Τρίκαλα πάντα τρέχαμε στα 4×400 και 4×300 στη μικρότερη κατηγορία. Πάντα συμμετείχα, έχει φουλ αδρεναλίνη, δεν αγχώνεσαι, σκέφτεσαι να πάρεις την σκυτάλη και να τους περάσεις όλους».
«Μου ταιριάζει απόλυτα ο προπονητής μου, με βοήθησαν οι γονείς μου όταν σκεφτόμουν να σταματήσω»
-Ποιες θεωρείς σημαντικότερες διακρίσεις για σένα;
«Την 19η θέση στο Παγκόσμιο. Επίσης, στο Πανελλήνιο Κ18 το 2020 στη Λάρισα είχα χαρεί πολύ, πρώτη φορά έκανα κάτω από 61 δευτερόλεπτα. Πήρα τη δεύτερη θέση, ήταν και το όριο για το Ευρωπαϊκό, αλλά ακυρώθηκε λόγω κόβιντ».
-Ποιον αγώνα δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Το Παγκόσμιο στο Κάλι, τα ημιτελικά. Ηταν κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει, η οργάνωση, ήταν εξωπραγματικός αγώνας, είχε βροχή και αέρα».
-Γεννήθηκες και μεγάλωσες στα Τρίκαλα. Πως ήταν το θέμα οι εγκαταστάσεις;
«Τα απαραίτητα πάντα υπήρχαν, κλειστό γυμναστήριο. Ποτέ δεν είχαν τα Τρίκαλα θέμα με τις εγκαταστάσεις. Το περσινό καλοκαίρι έβαλαν ταρτάν, έβαλαν όργανα καινούρια, προσφέρουν χρήματα για τον αθλητισμό».
-Τι σημαίνει για σένα ο προπονητής σου, Κώστας Χήτας;
«Τα βρήκαμε πολύ εύκολα, συμφωνώ με τις προπονήσεις που μου βάζει, μου ταιριάζει απόλυτα. Είναι υποστηρικτικός, με βοηθάει, δεν μου δημιουργεί ψυχολογικό βάρος, είναι δίπλα μου, δεν με πιέζει και δεν με αγχώνει».
-Τι ρόλο έπαιξε η οικογένειά σου για να κάνεις πρωταθλητισμό στον στίβο;
«Τεράστιο ρόλο έχουν παίξει και τις στιγμές που σκεφτόμουν να σταματήσω, πάντα ήταν εκεί να με συμβουλέψουν. Το συζητάμε, μου λένε τη γνώμη τους, με βοηθάνε σε όλα».
-Σπουδάζεις; Είναι δύσκολο να το συνδυάσεις με τον στίβο;
«Δεν είναι πολύ απαιτητική σχολή, οι αποστάσεις είναι λίγο δύσκολες επειδή η σχολή (ΤΕΦΑΑ) είναι στη Θέρμη. Είναι η ιδανική σχολή για έναν αθλητή στίβου».
Συνέντευξη στον Πέτρο Χαριζακλή