Ζοφερό το μέλλον του τόπου λένε αναλυτές και ειδικοί, με τον δημόσιο βίο να βρίσκεται στα τάρταρα και τη διαφθορά να κάνει “πάρτι.”
Ουσιαστικά πορευόμαστε στο μέλλον με “αυτόματο πιλότο” και χωρίς κανένα σχέδιο.
Το πολιτικό και αυτοδιοικητικό προσωπικό, στέκει ανίκανο να προσφέρει προοπτική στη κοινωνία και να ιεραρχήσει προτεραιότητες.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της επόμενης ημέρας μιας φυσικής καταστροφής στην περιοχή μας, όπου η χρηματοδότηση των πανηγυριών και των πολιτιστικών εκδηλώσεων, προέχουν της αποκατάστασης των υποδομών.
Όσο για την παραγωγική ανασυγκρότηση, οι τοπικοί μας άρχοντες ούτε τη γνώση διαθέτουν αλλά ούτε και τη βούληση.
Αναζητείται λοιπόν σωτήρας για τον τόπο και μέχρι τότε θα “ζούμε με ξένες μέρες.”
Η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο δεν είναι τυχαία. Μόνο ένας Τρικαλινός αντίστοιχος του Νικολάου Πλαστήρα, μπορεί να ολοκληρώσει το Φράγμα της Μεσοχώρας.
