Παρακολουθώντας κάποιος την τοπική επικαιρότητα σε τούτη τη πόλη αντιλαμβάνεται ότι το η εποχή της ανιδιοτελούς προσφοράς όσων ασχολούνται με το λεγόμενο “δημόσιο βίο”, δυστυχώς έλαβε τέλος.
Η ενασχόληση με τα κοινά πια ακόμη και νέων ανθρώπων – που κάποιοι ρομαντικοί ήλπιζαν ότι θα αλλάξουν τα κακώς κείμενα -, αποτελεί βιοπορισμό και επάγγελμα.
Φαίνεται πως ο πρώην δημοτικός σύμβουλος κ. Νίκος Λέρας όταν ως πρόεδρος της ΔΕΥΑΤ αρνήθηκε να λαμβάνει την αντιμισθία του, ήταν η τελευταία πράξη αλτρουισμού από δημόσιο πρόσωπο σε τούτο τον τόπο.
“Μάλλον ο Νικόλας έκλεισε την πόρτα σε μία όμορφη εποχή που πολύ φοβάμαι ότι πέρασε ανεπιστρεπτί” έλεγε σήμερα απογοητευμένος Νέστορας της αυτοδιοίκησης, σε καφέ της Ασκληπιού.
