Economist: Η Ελλάδα είναι ένα ευρωπαϊκό succes story αλλά… ο Μητσοτάκης μπορεί να χάσει τη θέση του

Στην ανάλυση του περιοδικού Economist για την κατάσταση στην Ελλάδα στο τέλος της πρωθυπουργικής θητείας του Κυριάκου Μητσοτάκη και ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου περιγράφεται με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια το “ευρωπαϊκό sucess story”της χώρας. Το δημοσίευμα έχει ωστόσο μία καίρια υποσημείωση:

Κυριάκος Μητσοτάκης: “Μπορεί να είναι έτοιμος να χάσει την πλειοψηφία που διαθέτει”

“Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι 55 ετών αλλά δείχνει πολύ νεότερος, σφίζει από ενέργεια και ικανοποίηση καθώς κάνει τον απολογισμό του έργου του, έχοντας έναν εντυπωσιακό κατάλογο επιτευγμάτων και επιτυχιών“, ξεκινά το δημοσίευμα.

Και συνεχίζει με την εξής παρατήρηση: “Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, καθώς απαριθμεί τα αισιόδοξα στατιστικά στοιχεία, ότι μπορεί να είναι έτοιμος να χάσει την πλειοψηφία που διαθέτει και ακόμη και τη δουλειά του. Ωστόσο, αυτό προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις”.

Ο Economist περιγράφει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως “έναν αψεγάδιαστο τεχνοκράτη” και “ένα από να από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα των Βρυξελλών”.

“Μετά το πανδαιμόνιο της διακυβέρνησης του προκατόχου του, όταν με το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, η Ελλάδα έφτασε κοντά στην έξοδο από το ευρώ, τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήταν μια τεράστια ανακούφιση. Ο κ. Μητσοτάκης έχει σταθερά κατευνάσει την ένταση με τη γειτονική του Τουρκία: η εσπευσμένη βοήθεια προς τα θύματα του σεισμού του Φεβρουαρίου ήταν έξυπνη κίνηση και ταυτόχρονα ανθρωπιστική πράξη”, υπογραμμίζει ο Economist.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στον τρόπο με τον οποίο έχει αλλάξει η σχέση των πολιτών στην Ελλάδα με το κράτος αλλά και στις αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία: “[Ο Μητσοτάκης] έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες αλληλεπιδρούν με το κράτος, χάρη σε ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα ψηφιοποίησης υπηρεσιών. Έχει περικόψει τη φορολογία των επιχειρήσεων, έχει αυξήσει τον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις και παρόλα αυτά έχει καταφέρει να μειώσει τον υψηλότατο δείκτη χρέους της Ελλάδας προς το ΑΕΠ, αν και αυτό οφείλεται κυρίως στις επιπτώσεις του πληθωρισμού, ο οποίος αύξησε τα ονομαστικά έσοδα ταχύτερα από τα ονομαστικά έξοδα”.

Ελληνική οικονομία: Αναπτύχθηκε σχεδόν δύο φορές ταχύτερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης

Επί της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως σημειώνει ο Economist, “η Ελλάδα αναπτύχθηκε σχεδόν δύο φορές ταχύτερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης και προβλέπεται να υπερτερεί και φέτος”.

Οι λόγοι για αυτή την ανάπτυξη εντοπίζονται στη “σταθερή ροή επενδύσεων από το εξωτερικό, μεταξύ άλλων από γνωστές εταιρείες όπως η Microsoft και η Pfizer”, ενώ υπογραμμίζεται ότι αυτό “δείχνει ότι η Ελλάδα δεν θεωρείται πλέον μια από τις ασθενέστερες χώρες της Ευρώπης”.

Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στην πρώτη ελληνική νεοφυή εταιρεία “Unicorn” [σ.σ. δηλαδή μία εταιρεία startup που έχει αξία τουλάχιστον $1 δισεκατομμύριο]: “Πριν από ένα χρόνο, μάλιστα, η Ελλάδα παρήγαγε την πρώτη της νεοφυή επιχείρηση “μονόκερο”, μια αποκλειστικά ψηφιακή τράπεζα με την ονομασία Viva Wallet”.

Η Ελλάδα βγήκε από τον μηχανισμό επιτήρησης: “Μπορεί να δανείζεται με κανονικό τρόπο”

Στην ανάλυση του Economist, η στιγμή που η Ελλάδα βγήκε από τον μηχανισμό επιτήρησης περιγράφεται ως ένα κομβικό ορόσημο: “Όλα αυτά σημαίνουν ότι τον περασμένο Αύγουστο οι πιστωτές της Ελλάδας της επέτρεψαν να εγκαταλείψει τους μηχανισμούς επιτήρησης που είχαν επιβληθεί τα προηγούμενα 12 χρόνια, αφότου η χώρα αναγκάστηκε να παρακαλέσει για μια σειρά από τεράστια πακέτα διάσωσης, τα οποία αποπληρώθηκαν πρόωρα. Η Ελλάδα μπορεί πλέον να δανείζεται από τις αγορές με τον κανονικό τρόπο, πληρώνοντας ένα spread (διαφορά απόδοσης) μικρότερο από δύο μονάδες σε σχέση με το γερμανικό, περίπου το ίδιο με αυτό της Ιταλίας. Το ελληνικό spread κορυφώθηκε το 2015 περίπου στο δεκαπλάσιο του σημερινού επιπέδου”.

Ο Economist σημειώνει ότι η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη: “Κάναμε πολύ καλή δουλειά σε πολύ δύσκολους καιρούς”, ίσως έγινε χωρίς μετριοφροσύνη, αλλά σίγουρα είναι ακριβής.

Αφού λοιπόν περιγράφονται τα παραπάνω ορόσημα, τίθεται το ερώτημα: “Γιατί λοιπόν μαύρα σύννεφα πλανώνται γύρω από τον Πρωθυπουργό;”

Η εξήγηση εντοπίζεται στα “δύο μεγάλα προβλήματα από τα οποία επλήγη ο κ. Μητσοτάκης”.

“Η Ελλάδα πηγαίνει στις κάλπες στις 21 Μαΐου και με τα σημερινά δημοσκοπικά στοιχεία, η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται να κερδίζει τις περισσότερες έδρες, αλλά με μία διαφορά μόνο περίπου δώδεκα εδρών από τον κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι τέτοιο θα του στερήσει την πλειοψηφία και δεν έχει προφανείς εταίρους για μια κυβέρνηση συνασπισμού. Το σύστημα μπόνους εδρών, μοναδικό στην Ελλάδα και το Σαν Μαρίνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έδινε 50 έδρες στο πρώτο κόμμα, προκειμένου να είναι ευκολότερη η επίτευξη πλειοψηφιών, αλλά το σύστημα αυτό έχει πλέον καταργηθεί”.

Τα δύο μεγάλα προβλήματα: Υποκλοπές και Τέμπη

“Το πρώτο είναι ένα σκοτεινό σκάνδαλο που στρέφεται γύρω από τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις δεκάδων πολιτικών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών και άλλων από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Μεταξύ αυτών που στοχοποιήθηκαν (αν και ανεπιτυχώς) ήταν ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος. Ο κ. Μητσοτάκης έχει παραδεχθεί ότι υπήρξαν καταχρήσεις, αλλά αρνείται ότι γνώριζε οτιδήποτε γι’ αυτές. Ωστόσο, συνέβησαν επί των ημερών του. Πολλοί Έλληνες θεωρούν εξαιρετικά ύποπτο το γεγονός ότι, καθώς το σκάνδαλο ξέσπασε το περασμένο καλοκαίρι, ο ίδιος ο ανιψιός του, ο οποίος διετέλεσε προσωπάρχης του, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση.

Τέμπη: Ένα πολύνεκρο δυστύχημα

“Ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το φοβερό σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου στη Βόρεια Ελλάδα, κατά το οποίο σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι, πολλοί από αυτούς ηλικίας 20 ετών. Η Ελλάδα συγκλονίστηκε όχι μόνο από πένθος αλλά και από οργή, καθώς αποκαλύφθηκαν λεπτομέρειες για τις απίστευτα χαλαρές διαδικασίες και τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό που οδήγησαν στην καταστροφή. Αν και εδώ και δεκαετίες οι σιδηρόδρομοι της Ελλάδας ήταν παραμελημένοι, το δυστύχημα φάνηκε σε πολλούς να διαψεύδει τους ισχυρισμούς του κ. Μητσοτάκη περί εκσυγχρονισμού.

“Μας έδωσαν πολλές νέες εφαρμογές, αλλά στο βάθος δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα”, λέει μια επιχειρηματίας. “Οι δημόσιες υπηρεσίες σε αυτή τη χώρα εξακολουθούν να είναι όσο απαράδεκτες ήταν πάντα”.

Η δημόσια διοίκηση και, ακόμη πιο χαρακτηριστικό, η δικαιοσύνη παραμένουν απαρχαιωμένοι και τρίζουν, και ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κάνει τίποτα για να τα ανατρέψει όλα αυτά. “Ασχολήθηκε με την επιφάνεια, όχι με το βαθύ κράτος”, λέει ένας υψηλόβαθμος τραπεζίτης. Ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες της Ελλάδας είναι πιο ωμός. “Όλα αυτά περί εκσυγχρονισμού είναι αηδίες”, λέει. “Δεν είναι έτσι τα πράγματα”.

Ο Πρωθυπουργός απορρίπτει την κριτική αυτή, επισημαίνοντας την πρόοδο που έχει σημειωθεί, για παράδειγμα στην Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, την οποία έχει ιδιωτικοποιήσει, ή το γεγονός ότι φέτος για πρώτη φορά οι προσλήψεις στη δημόσια διοίκηση έγιναν με διαγωνισμό. Παραδέχεται, όμως, ότι χρειάζεται μια δεύτερη θητεία για να ολοκληρώσει το έργο του. Το δυστύχημα με το τρένο σηματοδοτεί την υποχρέωσή του να κάνει περισσότερα, λέει.

Μπορεί να μην του δοθεί η ευκαιρία. Αυτό που σήμερα είναι σχεδόν βέβαιο είναι πως κανείς δεν θα μπορέσει να σχηματίσει πλειοψηφία μετά τις επόμενες εκλογές και ότι η Πρόεδρος (της Δημοκρατίας) θα διορίσει έναν υπηρεσιακό Πρωθυπουργό (πιθανότατα έναν ανώτερο δικαστή) μέχρι να διεξαχθούν νέες εκλογές, πιθανότατα τον Ιούλιο, οπότε και θα δοθεί η πραγματική μάχη. Σε εκείνο το σημείο, θα επανεισαχθεί μια αναθεωρημένη αλλά λιγότερο γενναιόδωρη εκδοχή του συστήματος του μπόνους εδρών.

Τα σενάρια

Σύμφωνα με αυτό, ο κ. Μητσοτάκης θα χρειαζόταν ακόμη περίπου το 38% των ψήφων. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα λάβει μόνο 34-35%. Τι θα συμβεί λοιπόν; Θα προσπαθήσει να σχηματίσει συνασπισμό με τον οργισμένο κ. Ανδρουλάκη του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος αυτή τη στιγμή λέει ότι το τίμημα της υποστήριξής του θα ήταν ένας άλλος ηγέτης για να ηγηθεί της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί αντ’ αυτού να προσπαθήσει να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα χρειαστούν υποστήριξη από ένα “συρφετό” άλλων αριστερών κομμάτων. “Θα ήταν ένα τρελοκομείο”, λέει ο επιχειρηματίας.

Καταληγοντας ο Economist σημειώνει: “Μπορεί να χρειαστούν τρίτες εκλογές φέτος: μια προοπτική που γεμίζει τους πάντες με θλίψη. Όλους, δηλαδή, εκτός από τις αγορές, οι οποίες παραμένουν ήρεμες. Και αυτό είναι μια αξιοσημείωτη απόδειξη της προόδου που σημειώθηκε στο δεύτερο μισό της θητείας του κ. Τσίπρα – και (αναγνωρίζεται) και από τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη”.

thetoc