“Φίλε μου Τάκη Ρούσα καλό παράδεισο. Τι να πρώτο θυμηθώ από το μακρινό 1983 που βρεθήκαμε μαζί στον ΑΟΤ.
Τις ποδοσφαιρικές συγκινήσεις τα πειράγματα τις ξέγνοιαστες διακοπές στην Χαλκιδική σε σχοινακι μέχρι και την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στο νοσοκομείο πριν 15 ημέρες ήσουν με το χαμόγελο στα χείλη και οι ερωτήσεις σου ήταν σχετικά με το ποδόσφαιρο.
Η οικογένεια του ΑΟΤ σήμερα είναι πιο φτωχή.”
Στέφανος Πιάζας
