Η γαλακτοβιομηχανία «Δωδώνη» οδεύει ολοταχώς προς την εξαγορά από την εταιρία των αδελφών Δημήτρη και Μιχάλη Σαράντη «Ελληνικά γαλακτοκομεία» και της βιομηχανίας-«ναυαρχίδας» τους, τον «Όλυμπο».
Πρόκειται για μια σχεδόν οριστική αγοραπωλησία, καθώς σύμφωνα με πηγές της αγοράς, η CVC που μέχρι στιγμής είναι ιδιοκτήτρια της «Δωδώνης», συμφώνησε με ένα αντίτιμο κοντά στα 200 εκατ. ευρώ.
Είναι εδώ και λίγους μήνες γνωστό στους κύκλους της ελληνικής αγοράς, ότι η CVC το fund που μπήκε πολύ δυναμικά στα ελληνικά πράγματα, «αποεπενδύει».
Ένα πεδίο της «υποχώρησης» είναι η «Δωδώνη». Το ποσό που φέρεται να έχει συμφωνηθεί δε, είναι αρκετά μεγαλύτερο από αυτό που δαπάνησε η CVC για να εξαγοράσει τη γαλακτοβιομηχανία.
Οι επαφές έχουν προχωρήσει τόσο πολύ που δεν υφίσταται άλλος ενδιαφερόμενος πλέον.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ίδιοι οι αδερφοί Σαράντη επισκέφθηκαν την περασμένη εβδομάδα το εργοστάσιο στον Άγιο Ιωάννη, στο πλαίσιο της «επισκόπησης» και των ελέγχων που κάνει η «Όλυμπος». Οι έλεγχοι αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στον Απρίλιο και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η νέα γαλακτοκομική περίοδος, μετά το καλοκαίρι, θα βρει τη «Δωδώνη» σε άλλο χαρτοφυλάκιο.
Η διαφαινόμενη εξαγορά, η τρίτη αλλαγή χαρτοφυλακίου μέσα σε 13 χρόνια για τη «Δωδώνη», αναμένεται να επιφέρει σημαντικές αλλαγές στη γαλακτοκομική αγορά.
Καταρχάς, δημιουργείται ένα brand πολύ μεγάλων διαστάσεων, καθώς ήδη ο «Όλυμπος» κατέχει ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής αγοράς και με τη «Δωδώνη», παίρνει μαζί και το κορυφαίο εξαγωγικό της δίκτυο.
Από την άλλη, τα ζητήματα που ανοίγουν για την τοπική αγορά, μόνο μικρά δεν είναι. Μια σειρά ερωτήματα.
Πρώτον, τι θα γίνει με τη ζώνη γάλακτος. Παρά τις κατά καιρούς αλλαγές, το «κεκτημένο» της κτηνοτροφικής παραγωγής στην Ήπειρο ουσιαστικά αμφισβητείται πλέον, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι είχε συμβεί αυτό μέχρι τώρα.
Δεύτερον, τι θα γίνει με το εργοστάσιο και τους εργαζόμενους-ες. Η «Δωδώνη» διαθέτει γραμμές παραγωγής, μια εκ των οποίων εγκαινιάστηκε πρόσφατα, από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο «Όλυμπος» από την άλλη έχει πολύ σύγχρονες εγκαταστάσεις και το ερώτημα αν θα διατηρήσει (και σε ποιο βαθμό) τη λειτουργικότητα του εργοστασίου των Ιωαννίνων, είναι ανοιχτό.
Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους-ες, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σύνθετα και συναρτώμενα με τα σχέδια των προαλειφόμενων ως νέων ιδιοκτητών. Ο αριθμός τους είναι περίπου 500 και η «Δωδώνη» μια από τις λίγες μεγάλες βιομηχανίες των Ιωαννίνων, με ό,τι θα συνεπάγεται ενδεχόμενη μείωσή τους.
Τρίτον, η «Δωδώνη» είναι μια επιχείρηση που «επιστρέφει» με πολλούς τρόπους χρήματα στην τοπική αγορά. Είτε με την απασχόληση των εργαζόμενων, είτε με τις εμπορικές της επαφές, είτε με τη γενική της εταιρική δραστηριότητα, που αν λείψει ή μειωθεί, ενδέχεται να μειωθεί ο οικονομικός και κοινωνικός αντίκτυπος.
Εκτός όμως αυτών, η εξαγορά έχει και πολιτικό αποτύπωμα. Καταρχάς, το ενδιαφέρον των αφων Σαράντη για τη «Δωδώνη» δεν είναι νέο. Υπήρξε από την απαρχή της ιδιωτικοποίησης της γαλακτοβιομηχανίας, αλλά δεν είχε τελεσφορήσει για διάφορους λόγους και είχε εκδηλωθεί σε ένα όχι ιδιαίτερα ευνοϊκό περιβάλλον, καθώς οι σχέσεις τους με τον περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη ήταν σε ένταση. Φυσικά, τα χρόνια έχουν περάσει και τίποτα δεν σημαίνει ότι το κλίμα παραμένει ίδιο και σήμερα.
Όλα όμως τα παραπάνω ζητήματα είναι υπαρκτά και οι απαντήσεις που θα υπάρξουν, θα έχουν ενδιαφέρον…
typos-i.gr
