Η περιοχή του Δ. Πύλης συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία σε μικρογραφία, του παραλογισμού που επικρατεί στη χώρα εδώ και δεκαετίες.
Πρόσφατα βιώσαμε τη διαμάχη του ΑΠΘ και του Δ. Πύλης για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Χιονοδρομικού Κέντρου Περτουλίου – που βλακωδώς δεν λειτουργεί δύο χρόνια -, σαν η δημόσια περιουσία να αποτελεί κτήμα τους.
Οι παλιότεροι θυμούνται τη πρόταση για τη κατασκευή Χιονοδρομικού Κέντρου στην Μαρόσα, που θα αποτελούσε πόλο έλξης για τους λάτρεις των χειμερινών σπορ από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο.
Τι απέγινε; Προτιμήθηκε η τοποθέτηση ανεμογεννητριών όπως και στο Αλπικό τοπίο του Ασπροποτάμου.
Η λίμνη της Μεσοχώρας και κατ΄επέκταση η Εκτροπή του Αχελώου που θα έσωζε τη Θεσσαλία από τη λειψυδρία, θα εξύψωνε τουριστικά τη περιοχή και θα πρόσφερε φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα στο κοσμάκη, αποτελούν ύμνους παραλογισμού και καταδεικνύουν γιατί με ανάλογες νοοτροπίες προκοπή δεν πρόκειται να δει ποτέ η αιώνια επαίτης της ανθρωπότητας.
Η Εθνική οδός Τρικάλων-Άρτας που θα έβγαζε από την συγκοινωνιακή απομόνωση το Ν. Τρικάλων και το Φράγμα Πύλης που θα μας γλίτωνε από πλημμύρες, έγιναν θυσία στα πανηγύρια, στις ασφαλτοστρώσεις σε ερειπωμένα μοναστήρια και σε ανύπαρκτες στάνες του ορεινού όγκου, ένεκα των ψήφων.
Εν κατακλείδι αν κάποτε ο ιστορικός του μέλλοντος θέλει να ερευνήσει γιατί τούτος ο τόπος χρεοκόπησε τόσες φορές και ποτέ στο μέλλον δεν πρόκειται να σταθεί στα πόδια του, δεν έχει παρά να μελετήσει νοοτροπίες και πρακτικές λαού και ηγεσιών σ΄αυτή την γωνιά της Ελλάδας.
Στη φωτογραφία η γέφυρα Αλεξίου που κατασκευάστηκε πριν 50 χρόνια ως τμήμα της Ε/Ο Τρικάλων-Άρτας και από τότε αναπαύονται..μοσχάρια!
