Ο CEO της HVA International, της ολλανδικής εταιρείας που εκπόνησε το master plan για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μετά την φονική κακοκαιρία Daniel μιλά στην «Η» από το 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και χτυπάει «καμπανάκια» – Καρφώνει την Διοίκηση για το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει συσταθεί η ομάδα διαχείρισης του έργου για την ανασυγκρότηση του κάμπου, ενώ ξεκαθαρίζει πως η Θεσσαλία χρειάζεται νερά από άλλες περιοχές, όπως και αλλαγή αγροτικού μοντέλου κάτι που περιλαμβάνει και αλλαγή των καλλιεργειών
Kαμπανάκια προς όλες τις κατευθύνσεις χτυπά ο κ. Μιλτιάδης Γκουζούρης, Διευθύνων Σύμβουλος της HVA International, της ολλανδικής εταιρείας που ολοκλήρωσε το master plan για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μετά την φονική κακοκαιρία Daniel, με συνέντευξη του στην «Η» στο πλαίσιο του 9ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
«Πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο με το οποίο αντιμετωπίζουμε τη γεωργία» και αυτό «περιέχει και την αλλαγή καλλιεργειών σε πάρα πολλές περιπτώσεις», υπογραμμίζει.
Ο κ. Γκουζούρης δεν μασάει τα λόγια του. Ξεκαθαρίζει πως η Θεσσαλία έχει τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας και επίσης πρόβλημα υφαλμύρωσης του υδροφόρου ορίζοντα. «Αυτό σε απλά λόγια σημαίνει ότι υπάρχει εισχώρηση θαλασσινού νερού στον υπόγειο υδροφορέα και αν αυτό προχωρήσει δεν θα μπορεί να φυτρώσει τίποτα στη Θεσσαλία. Ο κάμπος θα ερημοποιηθεί».
Για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες, η ομάδα του εντόπισε κάτι που είναι και θετικό και αρνητικό – όπως λέει: Η λίμνη Κάρλα ξεραίνεται πολύ πιο γρήγορα από όσο είχαμε υπολογίσει.
«Είχαμε υπολογίσει πότε θα ξεραθεί ξανά η λίμνη Κάρλα. Και τώρα βλέπουμε πως η στάθμη έφτασε σήμερα στο επίπεδο που εμείς περιμέναμε να φτάσει τον ερχόμενο Αύγουστο. Άρα έχουμε μια επιτάχυνση της διαδικασίας αποξήρανσης. Το θετικό είναι πως γρήγορα θα απελευθερωθούν τα χωράφια. Το αρνητικό είναι πως αν δεν είχαμε τα νερά του Daniel θα είχε προκύψει μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας, τρομερό ζήτημα ξήρανσης στην περιοχή».
Νερά από τον Αχελώο
Σε αυτό το περιβάλλον το μόνο που μπορεί να γίνει για να σωθεί ο κάμπος – σύμφωνα πάντα με τον κ. Γκουζούρη – είναι «να έρθουν νερά από αλλού» και ειδικότερα από τον Αχελώο, διότι εκεί υπάρχουν έργα ημιτελή (από την περίφημη εκτροπή του Αχελώου) που μπορούν γρήγορα να ολοκληρωθούν.
«Μιλάμε για μεταφορά νερών σε συνδυασμό με ένα ρυθμιστικό έργο, ώστε να μπορεί ο χειριστής να παίρνει νερό για τον κάμπο όταν χρειάζεται, αλλά και να στέλνει νερό πίσω στον Αχελώο, όταν αυτό είναι απαραίτητο». Δεν τίθεται ζήτημα ερημοποίησης του Αχελώου, υποστηρίζει ο κ. Γκουζούρης. «Ο Αχελώος έχει 5 δισ. κυβικά μέτρα νερού και εμείς ζητάμε για τον θεσσαλικό κάμπο μόλις το 10%, δηλαδή 500 εκατομμύρια που δεν θα τα χρησιμοποιούμε και πάντα. Θα μπορούμε να συμπληρώνουμε και προς τα πίσω αν χρειάζεται».
Η μεταφορά νερών από τον Αχελώο πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα περιορισμού της σπατάλης του νερού. «Για παράδειγμα έχουμε άρδευση με ανοιχτά δίκτυα, αυλάκια εκτεθειμένα στον ήλιο, με αποτέλεσμα να έχουμε απώλειες 30% – 40%. Αν το δίκτυο είναι κλειστό κερδίζουμε τεράστιες ποσότητες νερού».
Γιατί δεν έχει συσταθεί η ομάδα διαχείρισης του έργου;
Εκτός από το να χτυπάει «καμπανάκια» ο κ. Γκουζούρης αφήνει και «καρφιά» για την καθυστέρηση της σύστασης της ομάδας διαχείρισης έργου. «Αυτό που πρέπει να γίνει τώρα απαραίτητα είναι να δημιουργηθεί μια ομάδα διαχείρισης του έργου. Να οριστεί δηλαδή ένας επικεφαλής, αλλά και τα μέλη της που θα είναι τεχνικοί και κάποιοι επιστήμονες, για να μπορούμε να έχουμε τον ιδιοκτήτη της διαδικασίας.
Δυστυχώς πληροφορήθηκα ότι δεν έχει γίνει ακόμη αυτό. Ενώ θα έπρεπε ακόμη και από τον Ιανουάριο να είχε γίνει. Δεν εμποδίζει κανείς κανέναν να δημιουργήσει την ομάδα έργου. Άσχετα από το πιο πλάνο θα ακολουθηθεί τελικά».
Νέο μοντέλο στην γεωργία
«Πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο με το οποίο αντιμετωπίζουμε τη γεωργία», ξεκαθαρίζει ο κ. Γκουζούρης και αυτό «περιέχει και την αλλαγή καλλιεργειών σε πάρα πολλές περιπτώσεις».
Υπάρχουν τρόποι, λέει, να πάμε σε ένα μοντέλο που θα είναι από μόνο του κερδοφόρο χωρίς να κρέμεται από τις επιδοτήσεις. Υπάρχουν οι καλλιέργειες που μπορούν να φέρουν χρήματα. «Για παράδειγμα τα δέντρα ζητούν λιγότερο νερό και φέρνουν χρήματα. Η ντομάτα σε λιγότερα στρέμματα βγάζει μεγαλύτερο εισόδημα και καταναλώνει λιγότερο νερό».
Είναι ζητούμενο να δημιουργηθούν ενώσεις παραγωγών, να προκύψει η κλίμακα παραγωγής που χρειάζεται για να έχουμε και τις κατάλληλες αγορές. «Να γίνει στοχευμένη επιλογή των προϊόντων που φυτεύουμε για να έχουμε αξία μεγαλύτερη από το χωράφι για τον αγρότη. Σήμερα το μοντέλο βασίζεται στις επιδοτήσεις και αυτό είναι προβληματικό. Οι επιδοτήσεις δεν έρχονται από το φεγγάρι και κάποια στιγμή μπορεί να σταματήσουν»…
ΗΜΕΡΙΣΙΑ
