Πριν δεκαετίες ρώτησαν έναν πρώην υπουργό οικονομικών, γιατί πιστεύει ότι η χρεοκοπία της χώρας είναι αναπόφευκτη.
Τότε εκείνος απάντησε: “Δεν έχετε παρά να ανοίξετε μερικούς κωδικούς στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για να δείτε πόσο χρήμα σπαταλιέται σε Μ.Κ.Ο., κάθε λογής ινστιτούτα και χιλιάδες συλλόγους στην επικράτεια.”
Ουσιαστικά ο έντιμος κατά γενική ομολογία πολιτικός έλεγε ότι κάθε επιτήδειος που επιθυμεί να σιτίζεται ή να πλουτίσει από τον δημόσιο κορβανά, “στήνει” μία Μ.Κ.Ο., σύλλογο ή ένα “ινστιτούτο” και μετά ζητάει χρήματα μέσω των κατάλληλων γνωριμιών του, στην εκάστοτε εξουσία.
Βέβαια ο ίδιος είχε παραδεχτεί ότι μερικά από αυτά τα νομικά σχήματα παράγουν έργο για τη κοινωνία, αλλά ουσιαστικά αντικαθιστούσαν με ομολογουμένως υπέρογκες δαπάνες τις κρατικές δομές.
Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν, για την Ελληνική Δικαιοσύνη.
