Μία ήπια σχετικά βροχή, συνηθισμένη για την περίοδο αλλά και για την περιοχή μας, η οποία δεν ξεπέρασε τα 40 mm, στάθηκε ικανή για να ζωντανέψει μνήμες Daniel στα Τρίκαλα.
Σε άλλες περιόδους θα λέγαμε ότι η περιοχή μας είναι μαθημένη από βροχές και χιόνια.
Τώρα πλέον αυτό δεν ισχύει.
Οι υποδομές των Τρικάλων έχουν αδυνατίσει, πολλές από αυτές αποκάλυψαν ότι ήταν χάρτινες, πρόχειρες με πλημμελείς μελέτες και κατασκευές.
Χρόνια τώρα δαπανήσαμε χρήματα όχι για να κάνουμε πιο ασφαλείς υποδομές αλλά για να παίζουμε με τα μπάζα και να κάνουμε άρσεις καταπτώσεων μετά από κάθε βροχόπτωση και χιονόπτωση.
Ευτυχώς ο Θεός των Τρικάλων αλλά και της Θεσσαλίας αποδείχτηκε πως ήταν μεγάλος αφού μετά τις καταστροφές του Daniel είχαμε ένα παρατεταμένο ήπιο χειμώνα ο οποίος απέτρεψε την επανάληψη μιας νέας καταστροφής.
Δυστυχώς δεν αξιοποιήσαμε αυτή την περίοδο.
Κάποιες μπουλντόζες μόνο ανακάτεψαν τα μπάζα, παίρνοντάς τα από το ένα σημείο στο άλλο.
Και κάποιες φαγάνες που καθάρισαν κάποιες κοίτες ποταμών, αφήνοντας όμως τα μπάζα στα πρανή.
Έτσι μία μόνο μικρή βροχόπτωση απέδειξε πόσο “γυμνοί” είμαστε στην κακοκαιρία, αλλά και τι θα γινόταν στο Νομό μας αν επαναλαμβανόταν όχι ένας ίδιος σε μέγεθος Daniel αλλά ένας άλλος υποδεέστερος που δεν θα ξεπερνούσε το 10% της έντασης του.
