Περίμεναν να φτάσουμε λίγες μέρες πριν την εκκίνηση του Μύλου των Ξωτικών για να ξεδιπλώσουν οι αρμόδιοι του Δήμου Τρικκαίων και του e-trikala, τον σχεδιασμό τους για την περαιτέρω “τσιμεντοποίηση” του περιβάλλοντος χώρου του πάρκου Ματσόπουλου.
Η συντονισμένη προσπάθεια της δημοτικής αρχής να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που δημιούργησαν οι καταγγελίες των Γιώργου Καίκη, Θανάση Βαβύλη και Σούλας Μερεντίτη, έπεσε στο κενό, αφού περιορίστηκε σε μία αστεία δικαιολογία ότι στο περιβάλλοντα χώρο δεν έπεσε τσιμέντο αλλά βιομηχανικό δάπεδο!
Λες και ότι τελευταίο αφήνει διαφορετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα από το πρώτο.
Δυστυχώς όλα αυτά διαδραματίζονται στο περιβάλλοντα χώρο ενός θαυμάσιου δείγματος βιομηχανικής αρχιτεκτονικής που είναι το πάρκο Ματσόπουλου, έργο σχεδιασμένο από αυστριακούς-αρχιτέκτονες!
Σύμφωνα μάλιστα με τη βούληση του δωρεοδότη και μεγάλου ευεργέτη της πόλης Ιωάννη Ματσόπουλου, οι παρεμβάσεις του καταπιστεύματος θα έπρεπε να γίνονται με το προσήκοντα σεβασμό, γεγονός που επέβαλε το 1980 στο Δήμο Τρικκαίων να προκηρύξει Πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών και προσχεδίων για την αξιοποίηση τόσο το κτιρίων όσο και του περιβάλλοντος χώρου.
Μελέτη που τελικά εκπονήθηκε από το σπουδαστήριο αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου αλλά και με την της συμβολή εμπειρογνωμόνων Ελβετών τεχνικών.
Έτσι ο μύλος Ματσόπουλου με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού χαρακτηρίστηκε το 1995 ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, ενώ παράλληλα εντάχθηκε στο δίκτυο ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιά( δίκτυο pact), υπό την αιγίδα μάλιστα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Σήμερα υπό την αιγίδα του e-trikala και της δημοτικής αρχής αποφασίστηκε ακόμη μια παρέμβαση που αν την γνώριζε ο δωρεοδότης, είναι αμφίβολο αν θα προχωρούσε στην μεγάλη απόφαση της δωρεάς του.
