Ένας από τους μεσαιωνικούς θρύλους που επιβίωσε ως τις μέρες μας, αυτός του κόμη Δράκουλα, έχει ιστορικές ρίζες και δημιουργήθηκε τα πρώτα χρόνια μετά την άλωση της Πόλης.
Τοτε ο Μωάμεθ ο “Πορθητής” αν και κυριαρχούσε, αντιμετώπιζε ακόμη κάποιες περιφερειακές αντιστάσεις. Στη Μικρά Ασία υπήρχε το βυζαντινό πριγκηπάτο της “Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας”, ο Γεώργιος “Σκεντέρμπεης” Καστριώτης δρούσε στην Αλβανία, ενώ αναταραχές υπήρχαν στη Βοσνία.
Δύο ακόμα μικροί ηγεμόνες αντιστέκονταν στην Οθωμανική πλημμυρίδα: ο Ούγγρος αντιβασιλέας Μίχαελ Σιλάγκι και ο βοεβόδας της Βλαχίας Βλάντ Τσέπες Ντράκουλ. Η ζωή του πρώτου κόπηκε τον Αύγουστο του 1460, όταν συνελήφθη από τους Οθωμανούς και πριονίστηκε στα δύο… αφήνοντας τον Ντράκουλ μόνο του τη στιγμή ακριβώς που ο Μωάμεθ κοιτούσε προς τη Δύση.
Θέλοντας να ελέγξει τον Δούναβη για να τον χρησιμοποιήσει ως πλωτή λεωφόρο ανεφοδιασμού στις επικείμενες εκστρατείες του, ο Μωάμεθ αποφάσισε να χτυπήσει τη Βλαχία που κυριαρχούσε στην δυτική όχθη. Επικαλούμενος έναν φόρο υποτέλειας που ο Βλαντ δεν πλήρωσε, ο Μωάμεθ εισήλθε στην επικράτεια της Βλαχίας με έναν στρατό 250.000 ανδρών και προέλασε μέχρι την Ταρκόβιστε έτοιμος να ισοπεδώσει το κάστρο του Βουκουρεστίου.
Καταλαβαίνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης ο Βλαντ εξαπέλυσε αιφνιδιαστική νυχτερινή επίθεση κατά του οθωμανικού στρατοπέδου έξω από την Ταρκόβιστε. Η επίθεση, αν και καλά οργανωμένη, αποτυγχάνει στον σκοπό της, το φόνο του σουλτάνου.
Οι 7.000 περίπου Βλάχοι και οι σύμμαχοι τους θα σαρώσουν το στρατόπεδο αλλά οι Γενίτσαροι θα σχηματίσουν έναν προστατευτικό κλοιό γύρω από τον σουλτάνο κατακόπτοντας εκατοντάδες που επιτέθηκαν εναντίον τους. Με την ανατολή, Βλάχοι και Ούγγροι αποσύρονται, δίνοντας λαβή για τον μετέπειτα μύθο του «Δράκουλα», το νυχτόβιο ον, που δεν ζει ποτέ στο φως του ήλιου.
Την επομένη οι Τούρκοι θα προελάσουν στην πρωτεύουσα της ηγεμονίας, που οι Βλάχοι θα έχουν εκκενώσει, έχοντας αφήσει 20.000 Οθωμανούς αιχμαλώτους καρφωμένους σε παλούκια, κάτι που θα προσθέσει στο μύθο του αιμοσταγή Βλάντ που πλέον θα αποκαλείται “ανασκολοπιστής”, παρατσούκλι που θα δικαιώσει ξανά στη συνέχεια με την σκληρότατη συμπεριφορά του. Η εικόνα αυτή κλόνισε τον Μωάμεθ οδηγώντας τον στην απόφαση να διακόψει την εκστρατεία και να επιστρέψει στην Πόλη.
military history
