Τα Δημοτικά λουτρά έψαχνε “Αμερικάνος” στα Τρίκαλα-Τι του άρεσε και τι όχι
Τρικαλινός από χωριό της περιοχής είχε μεταναστεύσει στην Αριζόνα των ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 70′ και είχε “ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του“, αφού όπως έλεγε ανήμερα του Ευαγγελισμού σε συγγενείς του, “η ορφάνια και η φτώχεια δεν αντέχονταν.”
Μετά από τόσα χρόνια επισκέφτηκε τη γενέτειρα του και την πόλη των Τρικάλων λόγω ενός επαγγελματικού ταξιδιού του υιού του στην πρωτεύουσα, αναζητώντας θύμησες από τη νεαρή του ηλικία, όπως τα Δημοτικά λουτρά(απέναντι από το παλιό ΚΤΕΛ) που τα επισκέφτηκε κάποτε λίγο πριν πάρει το τρένο για την Αθήνα και μετά το αεροπλάνο για το “Αμέρικα.”
Φυσικά λουτρά δεν υπάρχουν πια προς απογοήτευση του και ούτε το καφενείο του “Κωστίκα“, υπήρχε όμως ο “Γιαννής” και συγκινήθηκε όταν γνώρισε τους διαδόχους των ιδιοκτητών του ιστορικού ζαχαροπλαστείου.
Θετική εντύπωση του έκανε ο πεζόδρομος της πολυσύχναστης Ασκληπιού και η όμορφη ανάπλαση του Ληθαίου επίσης, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο γκρίνιαξε για τις λακκούβες στους δρόμους και το σαμαράκι στην κεντρική γέφυρα(αρχή του λιθόστρωτου της οδού Όθωνος.
Ευχήθηκε πάντως την επόμενη φορά που θα ξανά΄ρθει, να έχει ολοκληρωθεί η κεντρική πλατεία και η γέφυρα της Μαρούγκαινας.
Αμήν Παναγία μου…
