Η μεγάλη αγάπη μου για τον Ασπροπόταμο είναι γνωστή από τα κείμενα που έχω δημοσιεύσει, τις αναρτήσεις μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις συνεντεύξεις μου στο ραδιόφωνο αλλά και τις προσωπικές αναφορές. Την Κυριακή, βρήκα, επιτέλους, λίγο χρόνο και επισκέφτηκα τον Ασπροπόταμο και ένα από τα πιο αγαπημένα μου χωριά, το Χαλίκι.
Αυτή τη φορά πηγαίνοντας στο Χαλίκι, ήξερα ότι θα βρω μαγαζιά ανοιχτά και ανθρώπους να μου δώσουν όποιες πληροφορίες θα χρειαζόμουν για την περιπατική μου διαδρομή. Πράγματι, φτάνοντας στο Χαλίκι, βρέθηκα στην φιλόξενη θαλπωρή του ενός καφενείου-ταβέρνας. Ο ιδιοκτήτης είναι συνοδός βουνού. Προσπαθεί με άλλους συναδέλφους να χαράξει, να γνωστοποιήσει και να αναδείξει τα μονοπάτια του Χαλικιού και του Ασπροποτάμου.
Μια ομάδα συνοδών επαγγελματιών εργάζονται εντατικά να προτείνουν ενδιαφέρουσες διαδρομές γεμάτες όμορφες εμπειρίες, να σηματοδοτήσουν τα μονοπάτια, να δώσουν πληροφορίες για τη διαδρομή που θα επιλέξουν, να προσφέρουν αξέχαστες εμπειρίες στους επισκέπτες και στις επισκέπτριες με τη μέγιστη ασφάλεια. Επίσης, εργάζονται και προσπαθούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των επισκεπτριών και των επισκεπτών για σίτιση και διαμονή.
Ο ίδιος ήθελα να κάνω μια σύντομη διαδρομή διάρκειας περίπου 45 λεπτών (στο πήγαινε) από το Χαλίκι προς το πέτρινο το γεφύρι του Φίλου, ακολουθώντας το παλιό πλακόστρωτο μονοπάτι, τη βλαχόστρατα, που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι από το Χαλίκι προς το Ανήλιο και το Μέτσοβο, δίπλα στον Ασπροπόταμο που σου κρατάει συντροφιά. Τη διαδρομή την είδα σε ανάρτηση επαγγελματία συνοδό που διατηρεί και καφενείο-ταβέρνα στο Χαλίκι. Μου έδωσε αναλυτικές πληροφορίες για τη διαδρομή. Η διαδρομή είχε πάρα πολύ καλή σηματοδότηση και ήταν ασφαλής. Το πιο σημαντικό ήταν ότι ανά πάσα στιγμή θα είχα βοήθεια, αν τη χρειαζόμουν. Η διαδρομή ήταν υπέροχη, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες.
Τον τελευταίο χρόνο άνθρωποι που αγαπάνε το βουνό, προσπαθούν να αναδείξουν την περιοχή και με την προσωπική τους συμβολή να δώσουν πάλι ζωή στον Ασπροπόταμο. Η πολιτεία;
Τα έργα στον Ασπροπόταμο τόσο αυτά που αφορούν στο οδικό δίκτυο μεταξύ των χωριών όσο και εντός των οικισμών, αποτέλεσμα των καταστροφών του Ντάνιελ πριν 1,5 χρόνο, ακόμα να γίνουν και αποτελούν «ανοιχτές πληγές». Σε λίγο έρχεται, η άνοιξη και μιας, ως εποχή, στους περισσότερους και στις περισσότερες σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας (καλής) αρχής, το Κράτος (μιας και έχει αναλάβει τις καταστροφές του Ντάνιελ στο οδικό δίκτυο), η Περιφέρεια, ο Δήμος και οι Κοινότητες θα πρέπει «να πέσουν με τα μούτρα» και να αρχίσουν με εντατικούς ρυθμούς τις εργασίες αποκατάστασης. Επίσης, να σχεδιάσουν έργα ανάπτυξης που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις επιστροφής ανθρώπων στον Ασπροπόταμο.
Ακόμα, οι κάτοικοι του νομού Τρικάλων θα πρέπει να βάλουν στο πρόγραμμα των εξορμήσεών τους τα ορεινά χωριά του νομού και ιδιαίτερα τον Ασπροπόταμο. Να αποδράσουν από το στρες και το άγχος της καθημερινότητας. Να έρθουν σε επαφή με τη φύση και να αποκτήσουν δύναμη και ενέργεια για τη συνέχεια. Να γνωρίσουν τον πολιτισμό των προγόνων τους, η πλειονότητα των οποίων έζησαν σε αυτά τα χωριά.
Αισιοδοξία αρχίζει να αποπνέει στον Ασπροπόταμο από την προσωπική παρέμβαση φίλων του Ασπροπόταμου. Ο νεοσύστατος οργανισμός «Ζωντανός Ασπροπόταμος» είναι βέβαιο ότι θα δώσει νέα δυναμική και αποτελούν άγρυπνους φρουρούς σε οποιαδήποτε επιχειρούμενη «ασέλγεια» στο περιβάλλον και στον πολιτισμό.
Άρχοντες και αρχόντισσες της πολιτείας (κυβέρνησης, περιφέρειας, δήμου, κοινοτήτων) χρειάζεται να δώσετε προτεραιότητα στα έργα αποκατάστασης και ανάπτυξης του λαβωμένου Ασπροποτάμου, να βρούμε ξανά τον επίγειο παράδεισό μας.
