Το δίλημμα για τους αγρότες είναι ή αλλάζετε ή γυρνάμε στους “τσιφλικάδες”
Ξανά μανά και φέτος το Γενάρη κινητοποιήσεις των αγροτών, με αιτήματα προς τη κυβέρνηση, που κοστολογούνται κοντά στα 4,5 δις ευρώ.
Τα προβλήματα του πρωτογενή τομέα είναι γνωστά και διαρθρωτικά, αλλά ούτε ο πολιτικός κόσμος επιθυμεί να αναλάβει το ψηφοθηρικό κόστος των απαραίτητων αλλαγών εδώ και δεκαετίες, μήτε οι ίδιοι οι αγρότες θέλουν να ακούσουν αλήθειες.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πρότασης του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Δ. Κουρέτα, για το Νεοζηλανδικό μοντέλο εντατικής κτηνοτροφίας που πρέπει να εφαρμοστεί στη περιοχή, μετά τις θεομηνίες Daniel-Elias και τις ασθένειες πανώλης-ευλογιάς.
Αντί αυτού συνεχίζουμε να ρίχνουμε δημόσιο χρήμα στο βαρέλι χωρίς πάτο των αμαρτωλών συνεταιρισμών, που ήταν η τελευταία ευκαιρία να γίνει ανταγωνιστικός ο κλάδος, αλλά ως συνήθως καταληστεύτηκαν από τους εκλεκτούς των γεωργών και των κτηνοτρόφων.
Έτσι θα συνεχίζουμε να εισάγουμε κηπευτικά και λουλούδια από την Ολλανδία, κρέας από τη Δανία γιατί τα γουρούνια στην πρώην Ελβίκ μας μυρίζουν και φρούτα με φυτοφάρμακα από την Τουρκία, ενώ αργά ή γρήγορα ο πρωτογενής τομέας παραγωγής θα περνά σιγά-σιγά στους νέους “τσιφλικάδες”, που πια θα είναι μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού.