Πυρ και μανία με τους συνεργάτες του Δημάρχου Τρικκαίων κ. Ν. Σακκά ήταν χθες το βράδυ πάλαι ποτέ σημαίνων στέλεχος της Ν.Δ στα Τρίκαλα, με τις “αστοχίες” που συντελέστηκαν πριν λίγες ημέρες στο ζήτημα της σίτισης των πληγέντων και όχι μόνο.
Μάλιστα στα πειράγματα συνομιλητών του ότι ο Δήμος επιθυμούσε οι πληγέντες να σιτίζονται με εδέσματα Gourme όπως αστακό και Brie για να ξεχνούν τον πόνο τους, εκείνος εξεγείρονταν ακόμη περισσότερο λέγοντας ότι: “Με αυτά που κάνουν, θα πάρουν στο λαιμό τους τον Δήμαρχο και θα αναστήσουν τη σημαία ευκαιρίας του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.”
Πάντως για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας να αναφέρουμε ότι, ο αστακός το ακριβό αυτό καρκινοειδές της συνομοταξίας των μαλακοστράκων πριν από πολλά-πολλά χρόνια ήταν ένα ταπεινό φαγητό με το οποίο τάιζαν τους σκλάβους;
Εκατοντάδες χρόνια πριν οι αστακοί βρίσκονταν σε τόσο μεγάλη αφθονία στα νερά της Βορείου Αμερικής που ξεβράζονταν στην ακτή κατά σωρούς. Οι ιθαγενείς Αμερικανοί χρησιμοποιούσαν κυρίως τα οστρακοειδή αφενός για να γονιμοποιήσουν τις καλλιέργειές τους, αφετέρου ως δόλωμα για να πιάσουν άλλα ψάρια που τα θεωρούσαν πολύτιμα.
Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της αποικιακής περιόδου, οι αστακοί ήταν τόσο φθηνοί και άφθονοι που τούς χρησιμοποιούσαν για να τρέφουν τους κρατούμενους, τους σκλάβους και τους υπηρέτες. Οι υπηρέτες «μπούχτισαν» τόσο πολύ με τα σχεδόν καθημερινά γεύματα αστακών που διαμαρτυρήθηκαν και ζήτησαν να μην τρέφονται με αστακούς περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1820 υπήρξε αυξημένη ζήτηση για αστακό από τις υψηλότερες τάξεις στη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη και τότε ήταν που άνοιξε ο δρόμος για να γίνει ο αστακός η πανάκριβη και περιζήτητη λιχουδιά που είναι στις μέρες μας.
