«Μόλις προσγειωθήκαμε στην Ορεστιάδα, με ρώτησε πώς με λένε, τι βαθμό έχω και ζήτησε πολύ ευγενικά να βγάλει μια σέλφι μαζί μου. Φεύγοντας από το πιλοτήριο είπε “είμαι σίγουρος ότι πολλές γυναίκες θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σου”», ανέφερε η λοχαγός μιλώντας στα «ΝΕΑ» για τη σέλφι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη
Αποτελεί πάγια τακτική στα πληρώματα των ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού, όταν μεταφέρουν επιβάτες VIP, στο κόκπιτ του ελικοπτέρου Σινούκ να βρίσκονται δύο εκπαιδευμένοι κυβερνήτες. Οχι όπως συμβαίνει σε άλλες αποστολές που είναι ένας κυβερνήτης και ένας συγκυβερνήτης. Δύο κυβερνήτες για λόγους ασφαλείας (μετά το δυστύχημα με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, το 2004, στο Αγιον Ορος). Ετσι, εκείνο το πρωί, όταν η λοχαγός Παναγιώτα Τεργιαζοπούλου πήρε εντολή να απογειωθεί από τα Μέγαρα και να κατευθυνθεί προς Ορεστιάδα, γνώριζε πολύ καλά ότι θα μετέφερε ένα VIP πρόσωπο και τη συνοδεία του. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που θα πετούσε μαζί με ένα σημαντικό πρόσωπο. Είχε πετάξει τις προάλλες και με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην εσχατιά του Αιγαίου, σε Χάλκη, Σύμη και Ρόδο. Και στην Πρόεδρο έκανε τότε εντύπωση όταν πρόσεξε ότι στο πιλοτήριο του Σινούκ βρισκόταν μια γυναίκα. Αλλά στην πτήση προς την Ορεστιάδα με τον Πρωθυπουργό τα πάντα ήταν διαφορετικά.
Οπως το συνηθίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πήγε κατευθείαν στο πιλοτήριο του ελικοπτέρου για να χαιρετήσει το πλήρωμα και να πάρει τα ακουστικά πτήσης. Χαιρέτησε τους δύο πιλότους, ο ένας ήταν γυναίκα, καθώς και τους τέσσερις ιπτάμενους μηχανικούς, φόρεσε τα ακουστικά πτήσης και το ελικόπτερο απογειώθηκε. Το ελικόπτερο δεν ξεκινά βεβαίως με το πάτημα ενός κουμπιού. Η διαδικασία εκκίνησης είναι περίπλοκη, απαιτούνται τουλάχιστον 20 λεπτά για να είναι έτοιμο για ασφαλή απογείωση. Ο άλλος κυβερνήτης του ελικοπτέρου ήταν ο λοχαγός Χαράλαμπος Βάσσος. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Πρωθυπουργός ζήτησε από το πλήρωμα να μάθει λεπτομέρειες για το πόσες γυναίκες πιλότοι υπάρχουν στα ελικόπτερα Σινούκ. Πληροφορήθηκε για τη λοχαγό Παναγιώτα Τεργιαζοπούλου, που εκείνη την ώρα πιλοτάριζε, με τον ασύρματο ενσωματωμένο στην κάσκα της, το γιγαντιαίο ελικόπτερο. «Μόλις προσγειωθήκαμε στην Ορεστιάδα, με ρώτησε πώς με λένε, τι βαθμό έχω και ζήτησε πολύ ευγενικά να βγάλει μια σέλφι μαζί μου. Φεύγοντας από το πιλοτήριο είπε «είμαι σίγουρος ότι πολλές γυναίκες θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σου»», ανέφερε η λοχαγός μιλώντας στα «ΝΕΑ». Η σέλφι βγήκε μόνον όταν το ελικόπτερο προσγειώθηκε, καθότι κατά τη διάρκεια της πτήσης οι πιλότοι το τελευταίο πράγμα που σκέφτονται είναι βεβαίως πώς να βγάλουν σέλφι.
Η Αεροπορία Στρατού διαθέτει συνολικά 12 χειρίστριες ελικοπτέρων. Αλλά μόνο μία είναι κυβερνήτης, η λοχαγός Παναγιώτα Τεργιαζοπούλου, η μοναδική γυναίκα κυβερνήτης στα Ειδικά Μέσα (δηλαδή στα ελικόπτερα Απάτσι, Σινούκ, ΝΗ-90 και Kiowa Warrior και στο αεροπλάνο C-12). Ακόμα και στα «γερο-Χιούι», όπου πρώτα κάνουν την εκπαίδευσή τους ως πιλότοι και εν συνεχεία ως κυβερνήτες. Η 33χρονη λοχαγός με το κόκκινο μπερέ πέρασε απ’ όλες τις σχολές για χειριστές ελικοπτέρων και εν συνεχεία από τη Σχολή Κυβερνητών ώστε να γίνει κυβερνήτης στα Σινούκ μαζί με άνδρες συναδέλφους της. «Μου δείχνουν σεβασμό οι άνδρες πιλότοι συνάδελφοι, με προσέχουν, στην Αεροπορία Στρατού άλλωστε δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα πιλότο», λέει υπερηφάνως έχοντας καρφιτσωμένη την «πουλάδα» τής ιπτάμενης στη στολή της.
Μια σκληρή καθημερινότητα
Δεν υπάρχουν διακρίσεις όμως και στις αποστολές, όσο δύσκολες και επικίνδυνες κι αν είναι. Και οι αποστολές με το Σινούκ είναι καθημερινές και πολλές. Από αεροδιακομιδές ασθενών από νησιά, από ρίψεις αλεξιπτωτιστών έως μεταφορά στρατευμάτων και αεροπυρόσβεση. Στο θέμα της αεροπυρόσβεσης η λοχαγός στάθηκε ιδιαιτέρως.
Ισως για αυτήν η πιο δύσκολη και συνάμα επικίνδυνη αποστολή ήταν όταν πήρε μέρος στη μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς στην Εύβοια. Το ελικόπτερό της μετέφερε έναν κάδο με νερό βάρους επτά τόνων. «Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, η ορατότητα από τους καπνούς περιορισμένη, σχεδόν μηδέν, αλλά έπρεπε οι ρίψεις νερού να γίνουν σε συγκεκριμένα σημεία. Παράλληλα έπρεπε να καθοδηγούμε στον αέρα και τα άλλα δύο αιγυπτιακά Σινούκ, που προσήλθαν προς βοήθεια της χώρας μας, αλλά οι πιλότοι τους δεν γνώριζαν ελληνικά για να ακολουθήσουν εντολές. Ηταν μια αποστολή δύσκολη, που όμως τη φέραμε μαζί με τους συναδέλφους μου εις πέρας». Πώς είναι να κυβερνάς ένα ελικόπτερο; ρωτήθηκε: «Είναι ωραία να βλέπεις από ψηλά, αλλά για να γίνει κάποιος κυβερνήτης απαιτούνται πολύ διάβασμα, θέληση, μεράκι και αφοσίωση».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ
