H πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη στην ορεινή Αργιθέα (περιοχή Άνω Αχελώου), μας έδωσε την αφορμή να σχολιάσουμε την στάση του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του συνολικά, σχετικά με την τύχη των ημιτελών έργων Αχελώου (φράγμα
Συκιάς και σήραγγα μεταφοράς).
Η ευρύτερη ορεινή περιοχή που επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός αποτελεί μια τεράστια δεξαμενή υδάτινου πλούτου η οποία, χάρις τα σημαντικά ΥΗ έργα των δεκαετιών 1960 – 70, προσφέρει απλόχερα στο λαό μας το πολύτιμο αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας.
Και αυτό κανείς υψηλόβαθμος πολιτικός παράγοντας που επισκέπτεται την περιοχή δεν έχει το δικαίωμα να το παρακάμπτει, περιορίζοντας τις αναφορές του σε (προφανώς χρήσιμα) «Ειδικά Αναπτυξιακά Προγράμματα», σε «Απάτητα Βουνά» κλπ.
Πριν την επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη, υπήρξαν αναλυτές σε τοπικά ΜΜΕ που ανέμεναν πως θα συνδέσει την παρουσία του στην Αργιθέα με κάποια, οφειλόμενη, δέσμευση του σχετικά με τα ημιτελή έργα, που βρίσκονται από χρόνια εγκαταλειμμένα λίγα χιλιόμετρα μακριά από το χωριό που επισκέφθηκε.
Επίσης η ιστορική εφημερίδα της Καρδίτσας «ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ» (18/10/22), σε εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο και με αναλυτική και τεκμηριωμένη ανακοίνωση, απαιτούσε από τον πρωθυπουργό την ολοκλήρωση των έργων Αχελώου (δες εδώ {1} τον σχετικό σύνδεσμο).
Τελικά καμία εξέλιξη δεν υπήρξε ούτε στο ζήτημα αυτό, ούτε βεβαίως και σε άλλα θέματα που συνδέονται με την ασφάλεια (πλημμύρες, ξηρασία) και την οικολογική ισορροπία των υδάτινων οικοσυστημάτων, όπως πχ. το φράγμα Μουζακίου, όπως ανέμεναν οι τοπικοί παράγοντες .
Σε ότι μας αφορά δεν αισθανθήκαμε την παραμικρή έκπληξη.
Η αίσθηση που από καιρό έχουμε διαμορφώσει είναι πως, σε γενικές γραμμές, για την τρέχουσα διακυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη η υπόθεση των υδάτων της Θεσσαλίας «κλείνει» με την αποκατάσταση των ζημιών από τον Ιανό, καθώς και την ένταξη σε πρόγραμμα χρηματοδότησης του φράγματος Ενιπέα (Φάρσαλα) και του νέου αρδευτικού δικτύου Ταυρωπού στην Καρδίτσα.
Εξάλλου η στάση του πρωθυπουργού στην Αργιθέα υπήρξε απόλυτα συμβατή με την συνολική αποστασιοποίηση που ο ίδιος εδώ και καιρό έχει επιβάλλει στην κυβέρνηση του σχετικά με τα έργα Αχελώου, δηλαδή καμία συζήτηση, καμία δέσμευση, παραπομπή του θέματος στην επόμενη διακυβέρνηση, χωρίς όμως να κοπούν οριστικά οι γέφυρες με το λαό, στον οποίο όλο και θα πρέπει να καλλιεργούνται κάποιες προσδοκίες.
Και από όλα αυτά, μοιραία προκαλείται ένας γενικότερος προβληματισμός. Είναι άραγε «δικαίωμα» του κ. Μητσοτάκη, της ΝΔ και όλων εκείνων στους οποίους ο λαός εμπιστεύτηκε τις τύχες του τόπου μας (συμπεριλαμβανομένων και των άλλων κομμάτων εξουσίας), να διαχειρίζονται «κατά το δοκούν», με βάση τους δικούς τους εκλογικούς σχεδιασμούς και τις εσωκομματικές τους ισορροπίες, χωρίς διαβούλευση με το λαό, την τόσο σοβαρή υπόθεση των υδάτων της Θεσσαλίας και των ημιτελών έργων Αχελώου ;
Μήπως τελικά η όλη υπόθεση αφορά την ίδια την δημοκρατία, για την οποία όλοι τους κόπτονται αλλά, όπως φαίνεται, ο καθένας την «ερμηνεύει» όπως τον βολεύει ;
Θα αποτολμήσουμε να αναλύσουμε το θέμα από αυτή τη σκοπιά.
- Δεν τίθεται αμφιβολία πως ο ελληνικός λαός, εάν σήμερα μπορούσε να ερωτηθεί για την τύχη αυτής της επένδυσης των εκατοντάδων εκατ. ευρώ, στην συντριπτική του πλειοψηφία και με αποκλειστικό κριτήριο το καλώς εννοούμενο ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ (και προφανώς όχι κάποιο ταπεινό τοπικιστικό η συντεχνιακό κίνητρο), θα απαιτούσε την ολοκλήρωση και λειτουργία των έργων, έστω και χωρίς όλοι να συνειδητοποιούν πλήρως την σημασία και την αναγκαιότητα τους για την Θεσσαλία.
Απόδειξη για την εκτίμηση μας αυτή είναι οι δέκα διαδοχικές κυβερνήσεις και οι έξι αντίστοιχοι πρωθυπουργοί της περιόδου 1984 – 2010 (έως την διακοπή των έργων) που με βάση τις επανειλημμένες θετικές, με ισχυρές πλειοψηφίες, αποφάσεις της Βουλής και παρά τα εμπόδια και τα προβλήματα (χρηματοδότηση, αποφάσεις ΣτΕ κ.α), έφεραν το έργο του φράγματος Συκιάς και εκείνο της σήραγγας μεταφοράς των 18 χλμ. προς Μουζάκι σε ποσοστά υλοποίησης 65% και 85% αντίστοιχα !
Επιπλέον, αυτές οι πολιτικές αποφάσεις «επικυρωθήκαν» στην πράξη ΚΑΙ από τον επιστημονικό κόσμο, με τα συμπεράσματα πληθώρας διεθνών Συνεδρίων, με αποφάσεις και έμπρακτη στήριξη από το σύνολο των πιο έγκυρων επιστημονικών οργανώσεων της χώρας, όπως Πανεπιστήμια, Ινστιτούτα, Επιμελητήρια (Τεχνικό, Γεωτεχνικό, Οικονομικό) κλπ.
Άραγε κατά πόσο δικαιούται μια κυβέρνηση να αγνοεί σήμερα όλα τα παραπάνω ;
Για μας, στο θέμα που εξετάζουμε, υπάρχει σαφής διάσταση ανάμεσα στις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και την λαϊκή βούληση, κάτι που κατά την άποψη μας συνιστά ουσιαστικό ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
- Ας εξετάσουμε όμως και τις δεσμεύσεις που κατά το παρελθόν ανέλαβε ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ο κ. Μητσοτάκης απέναντι στο λαό για την σκοπιμότητα, την ολοκλήρωση και την λειτουργία των έργων Αχελώου.
Άφθονο το προσφερόμενο υλικό. Σαν πιο χαρακτηριστικές επιλέγουμε τις επίσημες δηλώσεις του ως αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και «εν δυνάμει» πρωθυπουργού τον Νοέμβριο του 2017, στα πλαίσια Προσυνέδριου της ΝΔ στη Λάρισα.
Τις παραθέτουμε :
«Η πραγματικότητα είναι ότι στο ζήτημα του Αχελώου έχουνε γίνει μια σειρά από σημαντικότατα έργα υποδομής, τα οποία συνολικά έχουν κοστίσει στο ελληνικό δημόσιο παραπάνω από 1 δισ. ευρώ και τα οποία σήμερα παραμένουν ημιτελή και αυτό σιγουρά ΔΕΝ ΤΙΜΑ ΚΑΜΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΧΩΡΑ (η υπογράμμιση δική μας), η οποία θέλει να κάνει ένα σοβαρό σχεδιασμό...».
Και κατέληξε λέγοντας «να ξεπεράσουμε και τα νομικά εμπόδια, τα οποία κρατούνε αυτό το έργο πίσω….» (δες εδώ {2} το σχετικό δημοσίευμα).
Επιπλέον, με τις προτάσεις του Προσυνέδριου (δες εδώ {3} το σχετικό ρεπορτάζ της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 19/11/2017), ο κ. Μητσοτάκης δεσμεύτηκε προσωπικά για την «ολοκλήρωση της Μεσοχώρας και του φράγματος Συκιάς και μερική μεταφορά (όχι εκτροπή) νερού από τον Αχελώο στην θεσσαλική πεδιάδα ύψους 250 εκατ. κ. μ. νερού, ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες».
Τώρα κατά πόσον συμβαδίζουν το πνεύμα και το γράμμα των δεσμεύσεων αυτών του κ. Μητσοτάκη με την επί τρεισήμισι χρόνια επιβολή σιωπής και πλήρους απραξίας στο θέμα, αυτό μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να το εξηγήσει, (χωρίς βεβαίως να προσδοκούμε ότι θα το πράξει…..).
Τίθεται επίσης το ερώτημα πως ένας ηγέτης, που στον δημόσιο λόγο του συχνά αποδοκιμάζει τις αυταρχικού τύπου συμπεριφορές άλλων ηγετών (όπως πχ. Τουρκίας, Ρωσίας), στην δική του κυβέρνηση επιβάλλει μια ταπεινωτική σιωπή για τα στελέχη του (υπουργούς, βουλευτές κλπ.), παραγνωρίζοντας ότι ΟΛΟΙ τους κατά το παρελθόν είχαν προβεί σε διθυραμβικές δηλώσεις και είχαν δεσμευτεί απέναντι στους ψηφοφόρους τους για την ολοκλήρωση των έργων, κατακεραυνώνοντας παράλληλα τον ΣΥΡΙΖΑ για τις αρνητικές του θέσεις στο ζήτημα αυτό !
Κατά πόσον λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης, με το «έτσι θέλω», μετά από τόσες δημοκρατικά ειλημμένες αποφάσεις ακόμη και Συνεδρίων της ΝΔ, έχει το δικαίωμα να διαφοροποιείται απροκάλυπτα και εμφατικά από τις προσωπικές και συλλογικές δεσμεύσεις και να χρησιμοποιεί απέναντι στα στελέχη του μεθόδους επιβολής σαν αυτές που προαναφέραμε ;
Συνεπώς και εδώ τίθεται ουσιαστικό ζήτημα δημοκρατίας, όχι μόνο για την ΝΔ, αλλά και για τη χώρα συνολικά.
Και με την ευκαιρία αναφέρουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, σε συνέχεια της προ ετών επίδειξης αυταρχισμού από τον τότε αρμόδιο υπουργό κ. Σ. Φάμελλο (σημ. : απαγόρευσε εγγράφως στους μελετητές να συνυπολογίσουν την ενίσχυση υδάτων του ΥΔ Θεσσαλίας από νερά του Αχελώου !!), επανήλθε πιο «δυναμικά» εξαγγέλλοντας την κατεδάφιση των έργων (!) εάν επανέλθει στην διακυβέρνηση της χώρας.
Η μηδενική αντίδραση από τον κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του στην τόσο απειλητική αυτή τοποθέτηση της αντιπολίτευσης, γεννά πληθώρα ερωτημάτων και, κατά την άποψη μας, η σιωπή του τον καθιστά ΣΥΝΕΝΟΧΟ στην βάρβαρη και παράλογη αυτή «δέσμευση» του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Και εάν ο κ. πρωθυπουργός θεωρεί πως για συζήτηση στη Βουλή προσφέρονται άλλα πιο «σοβαρά» θέματα, όπως πχ. το ύψος του ενοικίου στο εξοχικό του κ. Τσίπρα, εμάς εδώ στη Θεσσαλία μας «καίει» το πρόβλημα των υδάτων, μας τρομάζουν οι απειλές από την ξηρασία, μας θλίβει η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων του τόπου μας και βεβαίως ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την άμεση συζήτηση του θέματος στη ΒΟΥΛΗ.
Και δυστυχώς με θλίψη διαπιστώνουμε πως στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, προφανώς για να «ανταποκριθούν» στην απαίτηση του κ. Μητσοτάκη για «σιγή ασυρμάτου», δηλώνουν στα τοπικά ΜΜΕ ότι η μόνη «ρεαλιστική» ενέργεια που απομένει στις θεσσαλικές οργανώσεις στην προσπάθεια τους να προχωρήσει η υπόθεση των έργων Αχελώου είναι απλά η ……επίσκεψη (!) στον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος, ο οποίος υποτίθεται πως θα μας ενημερώσει για το χρονοδιάγραμμα του υπό αναθεώρηση Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΥ) !
Δεν θα σχολιάσουμε την (προφανή) σκοπιμότητα τέτοιων τοποθετήσεων.
Θα σημειώσουμε απλά πως αυτές προέρχονται από πολιτικούς οι οποίοι πριν δώδεκα χρόνια «έδιναν τα ρέστα τους» στη Βουλή ενάντια στην τότε κυβέρνηση, την οποία κατακεραύνωναν για έλλειψη πολιτικής βούλησης, για το «δημόσιο συμφέρον (που) επιβάλλει την ολοκλήρωση της σήραγγας για να μην καταρρεύσει», για την μεταφορά υδάτων που είναι «εθνική υπόθεση» (άραγε σήμερα δεν είναι 😉 και άλλα παρόμοια, που η σημερινή υποταγή στον αρχηγό έστειλε όλες αυτές τις τοποθετήσεις στον κάλαθο της λησμονιάς.
Ας είναι. Εμείς επισημαίνουμε ότι, πολλά θα μπορούσαν να έχουν γίνει επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη [Ενδεικτικά : ολοκλήρωση της καταρρέουσας σήραγγας Πευκόφυτου (με βάση την σχετική απόφαση του τμήματος αναστολών του ΣτΕ 268/2011), οριστικοποίηση τεχνικών επιλογών για ΥΗ αξιοποίηση των έργων, οριστική απόφαση για το μοναστήρι Μυροφύλλου και άλλα πολλά], τα οποία ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ δεν πραγματοποιήθηκαν.
Επίσης ενημερώνουμε υπεύθυνα τον λαό της Θεσσαλίας πως, με την αγαστή σύμπλευση ΟΛΩΝ των θεσσαλών βουλευτών της ΝΔ και των φίλων της στην Αυτοδιοίκηση (που σήμερα «κρύβονται» βολικά πίσω από τον πρωθυπουργό), η συνειδητή απόφαση τους να παραπέμψουν την έγκριση της αναθεώρησης του ΣΔΥ στην ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, καθυστερεί ή/και ματαιώνει, για ακόμη μία φορά, την όποια πορεία των ημιτελών έργων είχε υποσχεθεί η ΝΔ.
Όλα τα άλλα είναι προσχηματικές τοποθετήσεις και συνειδητή παραπλάνηση του κόσμου.
Πάντως από ορισμένους βουλευτές και στελέχη της ΝΔ θα αναμέναμε να σεβαστούν περισσότερο την ιστορία του κόμματος τους στην υπόθεση έργων Αχελώου, που ως γνωστόν η κυβέρνηση Κων/νου Μητσοτάκη συνέχισε ανεπιφύλακτα αυτά που παρέλαβε από το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου και η μετέπειτα κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, και με αρμόδιο Υπουργό τον συντοπίτη μας Γ. Σουφλιά, «απογείωσε» εκείνα που παρέλαβε από τις κυβερνήσεις Κ. Σημίτη.
Μήπως λοιπόν κάποιοι από τους άτολμους αυτούς πολιτικούς θα έπρεπε να βρούνε το θάρρος να αποστασιοποιηθούν από την εμφανή εγκατάλειψη των υποσχέσεων του κ. Μητσοτάκη και να πιέσουν για αλλαγή της στάσης του ;
Είμαστε βέβαιοι ότι και ο λαός, στις επόμενες εκλογές, για όλα τα παραπάνω, θα εκτιμήσει αναλόγως την στάση τους.
Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,
Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ,
Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ
