Αυτό σημειώνει σε ανάρτησή του, ο καθηγητής Βιοχημείας – Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, γράφοντας τα εξής: “Τα χόρτα στην Κρήτη χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, στα βραστά, στα γιαχνερά και στα τηγανητά, όπως η μολόχα ή η φτέρη (που κάνει μια ωραία τεμπούρα ελληνικού τύπου!). Αυτά ευδοκιμούν ανάλογα με τις φάσεις της σελήνης και εμφανίζονται στους αγρούς σε διαφορετικές ημερομηνίες, ανάλογα με την ηλιοφάνεια και την εποχή. Είναι σημαντικό να μην τα αφαιρούμε από το χώμα με σκαλιστήρι αλλά να σκύβουμε και προσεκτικά να τα κόβουμε 1-2 εκατοστά πάνω από το χώμα, με κοφτερό μαχαιράκι και πάντα συλλέγοντας μόνο όσα πρόκειται να μαγειρέψουμε. Εξάλλου, τα βλασταράκια τους είναι αυτά που έχουν απορροφήσει την περισσότερη ηλιοφάνεια και έχουν γίνει πιο θρεπτικά και νόστιμα. Τα χόρτα κρατάνε πολλές μέρες στο ψυγείο, διπλωμένα σφιχτά σε εφημερίδα.
Αν υποθέσουμε οτι μιλάμε για superfoods που μας σερβίρουν ξενόφερτα τύπου πράσινο τσάι, και ένα σωρό άλλες συνταγές τα άγρια Ελληνικά χόρτα όπως δείχνει πρόσφατη μελέτη μας σε συνεργασία με το εργαστήριο του καθ. Λ. Σκαλτσουνη απο τη Φαρμακευτική Αθηνών, είναι δέκα φορές πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά από κάθε άλλο φυτικό του πλανήτη. Ένα πιάτο χόρτα 2 φορές την εβδομάδα ( όλα τα άγρια χόρτα είναι εξαιρετικά).”
ON LARISA
