Συνήθως, η «πανηγυρική» φωτογραφία των Παγκόσμιων Πρωταθλητών τη στιγμή της απονομής κυριαρχεί στα media. Τούτη τη φορά όμως, ήταν μια άλλη.
Ενός κατάκοπου ανθρώπου, στα όρια της ανθρώπινης εξουθένωσης ο οποίος ακούμπησε τον γοφό του στο έδαφος, στήριξε τη μέση του σε μια γυψοσανίδα κι έκλεισε τα μάτια του αφού αποδεσμεύτηκε από το ενοχλητικό βάρος που, εκείνη τη στιγμή, προκαλούν τα γυαλιά οράσεως. Τα νιώθεις σαν βαρίδια.
Για ένα-δύο λεπτά, προτίμησε να κλειστεί στον εαυτό του, όχι ακριβώς για να συνειδητοποιήσει αυτό που έχει συμβεί, αλλά περισσότερο για να συμβιβαστεί και ταυτοχρόνως να διώξει την πίεση από κάθε κύτταρο το οργανισμού του. Ναι, αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Γκόρντον Χέρμπερτ.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο άλλαξε ο Καναδός προπονητής στα χρόνια που μεσολάβησαν από εκεί τη σεζόν (2007-08) στον Άρη. Τα δεκαέξι χρόνια είναι μια ολόκληρη αθλητική ζωή. Σίγουρα όμως ο χαρακτήρας που εμφάνισε στη διάρκεια του Mundobasket 2023 ήταν αυτός που είχαμε γνωρίσει. Το… «δεν ήξερα ότι η Σερβία νίκησε τον Καναδά γιατί ήμουν αφοσιωμένος στο δικό μας παιχνίδι», είναι «Χέρμπερτ».
