Οι πιθανότητες να χτυπήσει έναν άνθρωπο κεραυνό είναι τέσσερις φορές περισσότερες από το να κερδίσει το Λόττο.
Αυτές οι πιθανότητες προφανώς δεν ισχύουν για τον Στέφαν Μαντέλ, έναν Ρουμάνο-Αυστραλό μαθηματικό-οικονομολόγο ο οποίος κέρδισε το Λόττο 14 φορές! Και το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι το έκανε χωρίς να παραβεί ούτε έναν νόμο.
Οι δύο πρώτες νίκες του ήταν στην πατρίδα του, τη Ρουμανία, όπου προσπαθούσε να κερδίσει αρκετά χρήματα για να φύγει με την οικογένειά του από την τότε κομμουνιστική χώρα. Ο μισθός του ήταν μόλις 88 δολάρια τον μήνα.
Μετακόμισε στο Ισραήλ πριν εγκατασταθεί στην Αυστραλία, όπου κέρδισε το Λόττο άλλες 12 φορές.
Η μέθοδος που ανακάλυψε για να κερδίζει το Λόττο
Ο γεννημένος στη Ρουμανία Αυστραλός πολίτης χρησιμοποίησε την εξυπνάδα και την οικειότητά του με τους αριθμούς για να δημιουργήσει μια σχεδόν τέλεια φόρμουλα προκειμένου να σπάσει το σύστημα.
Ο 89χρονος σήμερα Μαντέλ πέρασε χρόνια σχεδιάζοντας και κάνοντας μαθηματική έρευνα για να καταλήξει σε έναν «αλγόριθμο επιλογής αριθμών», βασιζόμενος σε μια μέθοδο που ονόμασε «συνδυαστική συμπύκνωση».
Στη συνέχεια δημιούργησε ένα σωματείο λαχειοφόρων αγορών, μια ομάδα ανθρώπων που παίζουν το Λόττο μαζί και συγκεντρώνουν τα χρήματά τους για να αγοράσουν πολλά δελτία, αυξάνοντας τις πιθανότητές τους να κερδίσουν. Αυτός και το σωματείο του αγόρασαν ένα τεράστιο ποσό δελτίων και κέρδισαν το κορυφαίο έπαθλο: σχεδόν 19.000 δολάρια.
Μετά τη διάσπαση των κερδών, ο Μαντέλ έμεινε με περίπου 3.700 δολάρια, αρκετά για να αποφύγει τους Ρουμάνους αξιωματούχους και να ξεφύγει από τον κομμουνισμό. Μετακόμισε με τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά του στην Αυστραλία τη δεκαετία του 1960.
Συνέχισε να αναπτύσσει την τεχνική του και τελικά τη μετέτρεψε σε αυτοματοποιημένο σύστημα. Σχεδίασε το σύστημα για να επιτρέπει σε εκτυπωτές και υπολογιστές να εφαρμόζουν αυτόματα τον αλγόριθμο για να συμπληρώνουν δελτία με κάθε συνδυασμό αριθμών.
Μετά από 12 νίκες, οι αυστραλιανές αρχές άρχισαν να συνειδητοποιούν το μεγάλο του σχέδιο.
Δεδομένου ότι η μέθοδος δεν ήταν παράνομη εκείνη την εποχή, οι κανόνες άλλαξαν για να απαγορεύσουν τη μαζική αγορά δελτίων καθώς και τη χρήση δελτίων που παράγονται από υπολογιστή. Αλλά αυτό δεν σταμάτησε τον Μαντέλ.
Γιατί στράφηκε στις ΗΠΑ
Δεν πέρασε πολύς καιρός, και ο Μαντέλ έστρεψε ξανά την προσοχή του σε μια μεγαλύτερη αγορά. Όταν αναζητούσε άλλες επιλογές, έμαθε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν ακόμη επιβάλει τους περιορισμούς που είχε βιώσει στην Αυστραλία.
Αμέσως άρχισε να δουλεύει για να σπάσει το αμερικανικό σύστημα, με ιδιαίτερη έμφαση στη λαχειοφόρο αγορά της Βιρτζίνια. Εκείνη την εποχή υπήρχαν 7,1 εκατομμύρια πιθανοί συνδυασμοί αριθμών και τα εισιτήρια είχαν μόνο 1 δολάριο το καθένα.
Ο πρώην οικονομολόγος ίδρυσε μια επίσημη εταιρεία, την Pacific Financial Resources, και ένα καταπίστευμα υπό αυτήν, με το όνομα International Lotto Fund, πείθοντας χιλιάδες επενδυτές να αυξήσουν τη χρηματοδότηση κατά εκατομμύρια. Ο Μαντέλ έπεισε 2.500 Αυστραλούς επενδυτές να συγκεντρώσουν 2.500 δολάρια ο καθένας.
Δημιούργησε μια έδρα σε μια αποθήκη στη Μελβούρνη με προσωπικό πλήρους απασχόλησης 16 ατόμων προκειμένου να χρησιμοποιήσει τη μέθοδό του για την εκτύπωση 7 εκατομμυρίων λαχνών σε διάστημα τριών μηνών, τα οποία ταχυδρόμησε σε έναν συνεργάτη του στις ΗΠΑ.
Το 1992 το Τζάκποτ έφτασε τα 27 εκατομμύρια δολάρια και ο Μαντέλ και η ομάδα του αγόρασαν κάθε δελτίο. Η ομάδα στάθηκε τυχερή, κερδίζοντας το πρώτο βραβείο καθώς και πρόσθετα μικρότερα βραβεία.
«Ήξερα ότι θα κερδίσω ένα πρώτο βραβείο, έξι δεύτερα βραβεία, 132 τρίτα βραβεία και χιλιάδες μικρά βραβεία», είπε στο Planet Money.
Το συνολικό του κέρδος ξεπέρασε τα 30 εκατομμύρια δολάρια. Όλο αυτό κατέληξε σε μια τετραετή δικαστική μάχη, κατά την οποία το σωματείο ερευνήθηκε από τη CIA και το FBI, ωστόσο οι υποψίες ήταν αβάσιμες.
Ο Μαντέλ, οδηγήθηκε σε δικαστικό αγώνα τεσσάρων ετών και τελικά απαλλάχθηκε από κάθε αδίκημα. Ωστόσο, αυτό του προκάλεσε οικονομικά προβλήματα.
Κέρδισε εκατομμύρια από τις νίκες του, αλλά οι επενδυτές του έλαβαν λιγότερα χρήματα από αυτά που υποτίθεται ότι θα έπαιρναν. Έτσι, ο Μαντέλ κατέληξε να κηρύξει πτώχευση το 1995. Οι παράδοξες μέθοδοί του οδήγησαν τις ΗΠΑ να θεσπίσουν νέους νόμους.
«Είμαι ένας άνδρας που παίρνει ρίσκα, αλλά με υπολογισμένο τρόπο», είπε ο ίδιος στη ρουμανική εφημερίδα Bursa το 2012. «Το να κόψω τα γένια μου είναι λοταρία: Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να κουρευτώ, να πάθω μόλυνση στο αίμα και να πεθάνω. Αλλά το κάνω ούτως ή άλλως. Οι πιθανότητες είναι υπέρ μου».
Ο ίδιος δηλώνει πια κάτοικος του εξωτικού Βανουάτου στον Νότιο Ειρηνικό, του οποίου έχει λάβει μάλιστα την υπηκοότητα. Εκεί λέγεται πως μένουν και πολλά μέλη της πρώην του ομάδας, σύμφωνα με τη New York Post.
iefimerida
