Αυτή ήταν η τέταρτη διαδικασία πέναλτι που οι παίκτες του Ζλάτκο Ντάλιτς επιβιώνουν στα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα
Η αντοχή της Κροατίας στα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα είναι, και με τη βούλα, ένας θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Η ομάδα του Ζλάτκο Ντάλιτς πέτυχε την πέμπτη διαδοχική πρόκρισή της σε νοκ άουτ της που πήγε στην παράταση και τέταρτη στα πέναλτι σε διαδοχικά Παγκόσμια Κύπελλα. Αυτό το ψάρι, όμως, ήταν πραγματικά μεγάλο, αφού πέταξε έξω τη Βραζιλία στα ημιτελικά (1-1, 4-2 πέναλτι)
Αφ’ ης στιγμής, άλλωστε, το παιχνίδι έφτασε στη διαδικασία, όλοι αναγνώρισαν το φαβορί. Με πόση αυτοπεποίθηση σούταραν στις γωνίες του Άλισον οι Κροάτες, φαίνεται από την εικόνα. Τι συνέβη στα ανάλογα χτυπήματα των Ροντρίγκο, το τέταρτο πιασμένο πέναλτι από τον Βαλίντ Λιβάκοβιτς σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, και Μαρκίνιος, στο δοκάρι, φαίνεται στην εικόνα.
Το κλέος, που ο Λούκα Μόντριτς και η μοναδική παρέα του διεκδίκησαν και κέρδισαν, με αντίπαλο την ομάδα που έμοιαζε με ένα από τα δύο φαβορί να φτάσει ως το τέλος του δρόμου και μακρύτερα από αυτόν, είναι πια αναμφισβήτητο.
Η δοξασμένη Κροατία, φιναλίστ του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 2018 στη Ρωσία, είναι, πλέον, μία ομάδα για την οποία οι παππούδες θα μιλάνε στα εγγόνια τους. Περασμένη μέσα από φωτιά και αμμόνι, σμιλεμένη έως εσχάτων, με την αίσθηση του συμπαγούς και το αλύγιστο, ακόμα κι αν φαίνεται ότι το χαλί τραβιέται, οριστικά και αμετάκλητα, κάτω από τα πόδια της.
Ο μαγικός αριθμός στον προημιτελικό της Βραζιλίας με την Κροατία στο «Education City» του Κατάρ, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022, έμοιαζε να είναι το 77. Δεν επρόκειτο για το λεπτό που οι παίκτες του Τιτέ εδέησαν να «ξεκλειδώσουν» την κροατική άμυνα, αλλά την Ιστορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου και των θρύλων του.
Τα 77 γκολ, που είχε σημειώσει ο Πελέ από το 1958 έως το 1970, έμειναν άπιαστα ως την Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου. Θα έχουν να λένε στο κρατίδιο, για δεκαετίες και δεκαετίες, την ποδοσφαιρική Ιστορία που άπλετη γράφτηκε στα μέρη τους. Αλλά θα μιλούν και για το θρύλο της Κροατίας. Της ομάδας που εδώ και έξι νοκ άουτ παραδόθηκε μόνο στους Γάλλους, στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 2018. Με τον Νεϊμάρ να παίρνει το δρόμο της επιστροφής (για το Παρίσι; Το Σάο Πάουλο;) έχοντας ισοφαρίσει το ρεκόρ του Πελέ σε γκολ σε μια βραδιά που η Βραζιλία σφράγισε ότι από την τελευταία κατάκτηση θα έχουν περάσει 24 χρόνια, ακριβώς όσα χώριζαν την ομάδα του 1970 με εκείνη του 1994, δεν υπάρχει σύγκριση για το ποια είναι η πιο ιστορική στιγμή.
Ποιος να το περίμενε ότι θα ήταν η Κροατία που θα επεδείκνυε την περισσότερη ανθεκτικότητα και θα γινόταν μία από τις πιο αδήριτες και αλύγιστες «μικρές» Εθνικές όλων των εποχών; Σε ποιον θα έλεγες ότι αυτός ο μύθος, ο κορυφαίος Κροάτης όλων των εποχών, ο Λούκα Μόντριτς, ένα παλικαράκι καχεκτικό και λιπόσαρκο, θα προέβαινε σε τέτοια υπεράνθρωπη αντίσταση και θα έκανε θηρία να ποτίζουν το χορτάρι με τα δάκρυά τους.
Όταν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι είναι στο θεατή ανοίκειο υπό την έννοια της ψυχαγωγίας, το πιθανότερο είναι ότι η ομάδα που έχει κριθεί ως η πιο αδύναμη έχει κάνει ένα τακτικά τέλειο παιχνίδι.
Κροατία (Ζλ. Ντάλιτς): Λιβάκοβιτς, Γιουράνοβιτς, Λόβρεν, Γκβάρντιολ, Σόσα, Μόντριτς, Μπρόζοβιτς, Κόβατσιτς, Πάσαλιτς, Κράμαριτς, Πέρισιτς.
Βραζιλία (Τιτέ): Άλισον, Μιλιτάο, Μαρκίνιος, Σίλβα, Ντανίλο, Πακετά, Κασεμίρο, Ραφίνια, Νεϊμάρ, Βινίσιους, Ρισάρλισον
