Kαι πάλι στο ίδιο έργο θεατές.
Τα ίδια λάθη, οι ίδιες παραλείψεις, το ίδιο λάθος μοντέλο αν μπορεί
κάποιος να το αποκαλέσει έτσι.
Ο περιφερειάρχης έξω στα ποτάμια, οι αντιπεριφερειάρχες στα αναχώματα,
οι σύμβουλοι και “παρασύμβουλοι” πάνω στις μπουλντόζες, και οι λοιποί
παράγοντες να κουβαλάνε σακιά, ενίοτε και νερά, όσοι ζήλεψαν την
αυτοαποθέωση που ζει ο πρωτοπόρος Δήμαρχος Βόλου Μπέος.
Ποιος άραγε μπορεί να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό τους την
αυταπάρνησή τους, την θέληση τους να βοηθήσουν τους συμπολίτες τους.
Ουδείς.
Αμφισβητείται ωστόσο η αποτελεσματικότητά τους αφού καθίσταται
προβληματική έως και επικίνδυνη κυρίως τώρα, που τα φαινόμενα ήταν μεγάλα, επιπλέον είχαμε και απώλειες ζωών.
Τι αντίληψη αλήθεια μπορεί να σχηματίσει στο “πεδίο” ένας
περιφερειάρχης όταν δεν ξέρει πού να πρωτοπάει και επιπλέον όταν είναι
αμφίβολο αν μπορεί να πάει;
Τι αντίληψη μπορεί να έχει ένας αντιπεριφερειάρχης για το τι
συμβαίνει στο Νόμό του όταν “άνετα” μπορεί να εγκλωβιστεί σε ένα χωριό,
όπως και συνέβη ή όταν θα πάψει να έχει τηλεφωνική επικοινωνία.
Δυστυχώς και δεν ξέρουμε για ποιό λόγο, οι πολιτικοί και οι αιρετοί
μας γενικότερα υποκατέστησαν τους αρμόδιους υπαλλήλους και πήραν το
ρόλο «να βρίσκονται κοντά στο λαό» αλλά και «για το φαίνεσθαι».
Ευκαιρίες να βρεθούν κοντά στον λαό υπάρχουν άπειρες, την ώρα όμως
της μάχης οι στρατηγοί πρέπει να βρίσκονται στο επιτελείο τους, πολύ
περισσότερο όταν η μάχη έχει μεγάλο μέτωπο και δεν είναι σημειακή,
έχοντας μαζί τους τους αρμόδιους υπαλλήλους που είναι γνώστες του
θέματος και “ξαπλωμένους” τους χάρτες επικινδυνότητας της πλημμύρας για
τους οποίους η πολιτεία πλήρωσε αρκετά εκατομμύρια για να τους
φτιάξει. Χάρτες των οποίων την ύπαρξη δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι που εμφανίζονται
ως ειδήμονες..
Έτσι ο στρατηγός (ο έχων το πρόσταγμα), με βάση και τις πληροφορίες που
θα λαμβάνει από τους κατά τόπους λοιπούς παράγοντες (δημάρχους,
αρμόδιους υπαλλήλους κ.α). να μπορεί να παίρνει τις σωστές αποφάσεις.
Και επειδή καμιά φορά οι πληροφορίες μπορεί να μην είναι ακριβείς, ή
επειδή μπορεί να κρύβουν κάποια σκοπιμότητα, στην εποχή των “έξυπνων”
Νομών και των “έξυπνων” Δήμων είναι αδιανόητο αυτές οι πληροφορίες, όπως
π.χ. η στάθμη των ποταμών και των χειμάρρων να μην καταγράφονται από
πάμφθηνους αισθητήρες οι οποίοι σε real time, θα σου έδιδαν την εικόνα
της εξέλιξης του φαινόμενου.
Η πληροφορία του φίλου Μήτσου από τη Σαρακίνα ότι έρχεται «κάργα νερό»
από τα ψηλά μπορεί να είναι χρήσιμη, ενδέχεται όμως και να μην είναι
αξιόπιστη και κυρίως χρηστική για την λήψη μιας κρίσιμης απόφασης που μπορεί έχει να κάνει το αν έπρεπενα ενισχυθεί ή να “σπάσει” κάποιο ανάχωμα.
Έτσι δυστυχώς οι περισσότερες αποφάσεις στηρίζονται στην εμπειρική
εκτίμηση κάποιων ανευθυνοϋπεύθυνων και πρωτίστως θεσμικών αυτοδιοικητικών οι οποίοι καλούνται να σταθμίσουν και τις πιέσεις των τοπικών παραγόντων, χωρίς να έχουν διαμορφώσει τη μεγάλη εικόνα των καταστροφών..
Καλό λοιπόν είναι το πάθημα να γίνει μάθημα, και να αλλάξει επιτέλους
η λογική που θέλει τους αιρετούς να ανεβοκατεβαίνουν από τα
μηχανήματα, να “βαράνε” κουπί στις βάρκες διάσωσης καταλαμβάνοντας
μάλιστα πολύτιμο χώρο, να μοιράζουν νερά και γεύματα και να
φωτογραφίζονται με τά φωσφοριζέ μπουφάν της πολιτικής προστασίας σε
ρέματα και χειμμάρους.
